تاثیر کم‌آبیاری تنظیم ‌شده و کم‌آبیاری خشکی ناحیه ریشه بر خصوصیات کمی و کیفی میوه کیوی

Abstract

کم­آبیاری به­عنوان یک عامل تنش­زا بر ویژگی­های رویشی و فیزیولوژیک گیاهان اثر می­گذارد. به منظور بررسی اثر میزان آب آبیاری و روش اعمال کم­آبیاری بر عملکرد و پارامترهای کمی و کیفی کیوی رقم هایوارد، آزمایشی در یکی از باغ­های منطقه هادی­شهر کیلومتر 5 شهرستان بابلسر، با 5 تیمار و 3 تکرار، طی دو سال زراعی انجام شد. تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از: آبیاری کامل (تامین 100 درصد نیاز آبی)، کم‏آبیاری تنظیم شده (DI) در دو سطح 60 و 70 درصد و آبیاری خشکی ناحیه ریشه (PRD) در دو سطح 60 و 70 درصد. بررسی اثر تیمارها با اندازه­گیری خصوصیات کمی و کیفی نمونه­های میوه شامل: حجم، ابعاد میوه در جهت­های مختلف، وزن تازه و خشک، رطوبت، اسیدیته قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول در مرحله رسیدگی انجام شد. مقدار آب مصرفی تیمار آبیاری کامل در کل فصل رشد و اعمال تیمارهای کم­آبیاری به ترتیب برابر با 239 و 141 میلی­متر بود. میزان صرفه­جویی آب در تیمارهای کم‏آبیاری نسبت به آبیاری کامل در کل دوره رویش و دوره اعمال تیمارهای کم­آبیاری در سطح 70 درصد، به ترتیب 33/15 و 25/26 و در سطح 60 درصد به ترتیب 79/16 و 75/28 درصد بوده است. براساس مقایسه میانگین بین تیمارهای آبیاری در مرحله برداشت، اثر تیمارها بر وزن تازه و خشک، حجم و بُعد Y و Z معنی­دار، ولی بر بُعد X، مواد جامد محلول، رطوبت و اسید غالب میوه معنی‏دار نمی­باشد. نتایج حاکی از آن است که اعمال تیمارهای کم‏آبیاری، علاوه بر بهبود کیفیت میوه، راهکاری برای سازگاری با معضل بحران آب و نیل به یک کشاورزی پایدار است.