پتانسیل‌یابی منابع آب زیرزمینی دشت الشتر توسط مدل تابع شواهد قطعی

Abstract

کمبود اطلاعات در بیش­تر حوضه­های آبخیز، تعدادی از محققان را بر آن داشته که برای مطالعات هیدرولوژیکی و پتانسیل­یابی منابع آب زیرزمینی به استفاده از تجزیه و تحلیل­های مکانی در سیستم اطلاعات جغرافیایی روی آورند. در این پژوهش به کارآیی روش EBF Evidential belief function) ) برای پتاسیل­یابی منابع آب زیرزمینی در دشت الشتر استان لرستان پرداخته شده است. برای دست­یابی به هدف تحقیق از پارامتر­های شیب، طبقات ارتفاعی، کاربری اراضی، انحنای زمین (Curvature)، شاخص رطوبت توپوگرافی و شاخص توان رودخانه استفاده شد. نقشه­های رقومی کلیه پارامتر­ها با استفاده از نرم­افزارهای Arc GIS 10.1 و SAGA GIS 2 با فرمت رستری تهیه شدند. سپس، موقعیت جغرافیایی 28 چاه در منطقه تهیه گردید. نقاط به صورت تصادفی به گروه­هایی متشکل از 20 چاه (70%) و 8 چاه (30%) به ترتیب برای واسنجی (مدل­سازی) و اعتبار­سنجی تقسیم شدند. نتایج طبق هیستوگرام تراکم چاه نشان داد که روش EBF برای پهنه­بندی پتانسیل­یابی منابع آب زیرزمینی از کارآیی مناسبی برخوردار است. با توجه به نقشه نهایی پهنه­بندی می­توان به این نتیجه رسید که حاشیه­های غربی دشت دارای پتانسیل بالاتر و مرکز دشت دارای پتانسیل کم تا متوسط می­باشد.