تعیین ضرایب نفوذ و زبری بهینه در آبیاری جویچه‌ای با استفاده از مدل هیدرودینامیک کامل

Abstract

پارامترهای نفوذ و زبری تأثیر قابل توجهی بر میزان نفوذ و هم­چنین شبیه­سازی آبیاری جویچه­ای دارند. علاوه بر آن تغییرپذیری این ضرایب در طول آبیاری و در زمان­های متفاوت بر اساس تفاوت در محیط خیس­شده، موجب تغییر در میزان نفوذ و در نهایت مدل­سازی عددی نامطلوب می­گردد. به همین منظور در این تحقیق ابتدا با استفاده از روش­های دونقطه­ای و واسنجی چند مرحله‌ای، ضرایب نفوذ و زبری بهینه توسط یک مدل هیدرودینامیک کامل برآورد گردید، سپس به بررسی یک روش مقیاس برای کنترل‌های زمان واقعی پرداخته شد. برای ارزیابی نتایج حاصل از مدل، از داده­های مزرعه­ای واکر و پرینتز استفاده شد. روش دونقطه‌ای در آبیاری پرینتز مقدار RMSE را در فاز پیشروی از 76/5 به 72/3 کاهش و در فاز پسروی از مقدار 72/2 به 75/2 افزایش داده است. در آبیاری واکر نیز موجب افزایش خطا از 99/5 به 98/26 در فاز پیشروی و کاهش خطا از 18/15 به 23/13 در فاز پسروی گردید. روش مقیاس نیز عملکرد مشابهی با روش دونقطه‌ای نشان داد. در صورتی‌که روش واسنجی در آبیاری­های واکر و پرینتز در هر دو فاز پیشروی و پسروی نسبت به روش دونقطه­ای و روش مقیاس بهتر عمل کرده و موجب کاهش خطای شبیه‌سازی گردید.