بهینه‌سازی بهره‌وری مصرف آب با استفاده از شاخص الاستیسیته – مطالعه موردی برای ذرت علوفه‌ای در منطقه قزوین

Abstract

کمبود آب مهم­ترین عامل محدود کننده محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک است. افزایش بهره­وری مصرف آب یکی از راه­کارهای توسعه بخش کشاورزی است. هدف از این پژوهش بهینه­سازی بهره­وری مصرف آب با استفاده از شاخص الاستیسیته برای ذرت علوفه­ای در منطقه قزوین است. داده­های این پژوهش با استفاده از نتایج تحقیق ستوده­نیا (2002) که بر روی واریته سینگل کراس 704 در مزرعه تحقیقاتی اسماعیل آباد قزوین در طی دو سال 1379و1380 انجام گرفته بود، جمع­آوری شد. داده­ها شامل عملکرد محصول خشک و تبخیر- تعرق فصلی تیمارهای آبیاری کامل و کم­آبیاری بودند که با استفاده از این داده­ها، توابع عملکرد، راندمان مصرف آب و الاستیسیته بهره­وری آب تعیین شدند. با استفاده از این توابع نشان داده شد، حداکثر بهره­وری مصرف آب به میزان 58/3 کیلوگرم در هکتار با تبخیر- تعرق 508 میلی­متر و عملکرد 18178 کیلوگرم در هکتار به­دست می­­آید. هم­چنین برای رسیدن به حداکثر عملکرد محصول (21330 کیلوگرم در هکتار)، نیاز به تبخیر-تعرق 683 میلی­متر ( 6/25 درصد بیش­تر از حداکثر بهره­وری مصرف آب) بود.