بررسی تغییرات کیفی منابع آب زیرزمینی درکشاورزی و صنعت (مطالعه موردی دشت نیشابور)

Abstract

ازآنجاکه ٩٩ درصدازمنابع آب شیرین جزءآب­های زیرزمینی می­باشد لذاشناخت و بهره­برداری بهینه از آن­ها ضرورت می­یابد. در این تحقیق کیفیت آب­های زیرزمینی دشت نیشابور در دو بخش کشاورزی و صنعت در طی سال­های 1381 الی 1387 مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تعیین مناسب بودن کیفیت آب زیرزمینی برای مصارف مختلف، پس از نمونه­گیری، آزمایشات تجزیه شیمیایی روی نمونه­ها انجام شد و با مقایسه آن با موارد استاندارد، کیفیت آن جهت بررسی رسوب­گذاری و خوردگی مشخص گردید. نتایج نشان می­دهد که عناصر سدیم، کلر و سولفات به ترتیب، بیش­ترین مقادیر را در بین کاتیون­ها و آنیون­ها دارند به تدریج کیفیت آب­ها کاهش می­یابد. درصد مربوط به کلاس C4S4 که بدترین کیفیت را دارد نیز افزایش می­یابد. لازم به ذکر است که اغلب منابع آبی زیرزمینی دشت نیشابور شوری بالایی داشته و در اغلب موارد در کلاس شوری بالا قرارگرفته­اند. همچنین حداکثر وحداقل رسوب­گذاری براساس شاخص پوکوریوس به ترتیب درسال­های 1381 و 1385 صورت گرفته است.در آب­های زیرزمینی دشت نیشابور غلبه رسوب­گذاری وجود دارد چنان­که آنالیزهای شیمیایی نمونه آب زیرزمینی نیشابور حاکی از آن است که شاخص پوکوریوس نسبت به دو شاخص لانژیلر و رایزنر دقیق­تر می­باشد.