کاربرد مدل تابع جریان در بهینه سازی نیروی انسانی مورد استفاده در بهره برداری از شبکه های آبیاری

Abstract

در این تحقیق، توزیع جریان در شبکه‍های آبیاری با رویکرد بهینه‍سازی مسافت طی ‍شده برای باز و بسته کردن دریچه کانال‍ها برای آبگیری و هم‍چنین تعداد تنظیم‌های دریچۀ سراب کانال توزیع‍‍کننده بررسی شد. برای شبیه‍سازی توزیع جریان در شبکۀ آبیاری، از مدل تابع جریان استفاده شده است. این مدل توزیع جریان را به شکلی شبیه­سازی می‌کند که با در نظر گرفتن محدودیت‍های موجود در شبکه، از قبیل ظرفیت کانال‍ها و زمان بهره‍برداری از آنها، بتوان برنامه‍ریزی آبیاری را به ­صورت بهینه ارائه داد. مدل تهیه‍شده با استفاده از الگوریتم ژنتیک بهینه‍سازی شد و برای بررسی کارایی مدل، توزیع جریان در کانال AMX در شبکۀ آبیاری دشت ورامین شبیه‍سازی شد و مقادیر بهینۀ پارامترها تعیین گردید. نتایج حاصل از اجرای مدل نشان می‌دهد که تعداد دفعات بهینه برای تنظیم دریچه‍های آبگیری در کانال‍های توزیع‍کننده 7 است که بدین­ترتیب مسافت طی‍شده برای باز و بسته کردن آنها 37526 متر، مدت زمان بهره­برداری 216 ساعت و دبی کانال اصلی 1244 لیتر به­دست آمده است. با مقایسۀ نتایج این تحقیق با تحقیقات گذشته می‍توان نتیجه گرفت که مدل معرفی‍شده که بر اساس مدل تابع جریان ارائه شده می‍تواند ابزاری توانمند برای مدل‍سازی توزیع جریان باشد.