تاثیر عیار سیمان و میزان هوازا در برخی خواص مهندسی پوشش بتنی کانال‌های آبیاری

Abstract

<span lang="FA">در این پژوهش، تأثیر افزودنی حباب­ساز با عیارهای مختلف سیمان بر ویژگی­های مقاومتی بتن تازه و سخت شده بررسی شده است. بدین­منظور 9 طرح اختلاط بتنی با نسبت آب به سیمان 45/0 و کاربرد 3 سطح عیار سیمان 300، 350 و 400 کیلوگرم بر متر مکعب، و 3 سطح حباب­ساز</span><span lang="FA"> صفر، 01/0 و 03/0 درصد وزنی سیمان مصرفی، در نظر گرفته شد. آزمایش</span><span dir="LTR">­</span><span lang="FA">های تعیین مجموع هوای بتن، چگالی و تعیین مقدار اسلامپ روی بتن تازه و آزمایش</span><span dir="LTR">­</span><span lang="FA">های چگالی، تخلخل، مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی روی نمونه­های بتن سخت شده در همۀ مخلوط</span><span dir="LTR">­</span><span lang="FA">ها اجرا شد. نتایج آزمایش</span><span dir="LTR">­</span><span lang="FA">ها روی بتن تازه نشان می­دهد که با افزایش مادۀ افزودنی حباب­ساز، کارایی بتن تازه و میزان هوای کل آن افزایش و چگالی بتن کاهش می­یابد. نتایج آزمایش</span><span dir="LTR">­</span><span lang="FA">ها روی بتن سخت­شده نشان می­دهد که افزودن مادۀ حباب­ساز به اندازۀ 03/0 درصد وزن سیمان به مخلوط بتن با هر 3 عیار سیمان، منجر می­شود به کاهش چگالی، مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی. با توجه به شاخص­های موجود، عیار 300 کیلوگرم بر متر مکعب (بدون هوازا و با هوازا) برای پوشش بتنی از جنبه مقاومتی گزینه­ای پذیرفتنی نیست. برای پوشش بتنی کانال­های آبیاری و برای تامین حداقل مقاومت فشاری لازم، در بین مخلوط­های مورد بررسی مخلوط­های بتنی به­ترتیب عیار سیمان </span><span lang="FA">400 کیلوگرم بر متر مکعب (بدون هوازا)، 350 کیلوگرم بر متر مکعب (بدون هوازا و 01/0 درصد وزن سیمان هوازا) اولویت دارند. برای پوشش بتنی در مناطق سردسیر، مناسب­­ترین گزینه جهت اطمینان از پارامتر مقاومت فشاری و دوام در برابر یخبندان، مخلوط بتنی است با عیار 400 کیلوگرم بر متر مکعب و 01/0 درصد وزن سیمان حباب­ساز.</span>