بررسی میزان تأثیر بهره‌گیری از راهکارهای غیرسازه‌ای در بهبود عملکرد بهره‌برداری کانال اصلی آبیاری تحت نوسان‌های جریان ورودی (مطالعۀ موردی کانال اصلی شبکۀ رودشت حوضۀ زاینده‌رود)

Abstract

<strong>بهبود مدیریت بهره­برداری کانال اصلی شبکه­های آبیاری به­­منظورتوزیع عادلانۀ آب کشاورزی در کانال­های درجه دو <br /> ضروری است. در این تحقیق، به راهکارهای صرفاً غیرسازه­ای به­منظور بهبود وضعیت کنونی بهره­برداری کانال­ اصلی آبیاری پرداخته شده است که با مشکل نوسان­های جریان ورودی روبه­­روست. در این­باره و بر اساس قابلیت عملیاتی شدن در<br /> بهره­برداری کانال اصلی، </strong><strong>چهار راهکار به­­ترتیب با تاکید بر شرایط قابل پیش­بینی نوسان­های ورودی، شرایط غیر قابل<br /> پیش­بینی، امکان </strong><strong>نوبت­بندی </strong><strong>تحویل آب به بالادست و پایین­دست کانال اصلی و کاهش مدت زمان آبگیری با افزایش ناگهانی دبی ورودی در سراب کانال پیشنهاد شده است. میزان تأثیر هر یک از راهکارهای غیرسازه­ای گفته شده در بهره­برداری کانال اصلی، با بهره­گیری از مدل ریاضی تهیه شده در کانال اصلی شبکۀ آبیاری رودشت در شبیه­ساز هیدرودینامیک </strong><strong>ICSS</strong><strong>، با استفاده از شاخص­های ارزیابی عملکرد بررسی شد. نتایج بررسی­ها حاکی از بهبود مؤثرتر بهره­برداری کانال اصلی با استفاده از راهکارهای سوم و چهارم است به­طوری­که با اجرای آنها، حداکثر خطا در دبی تحویلی، کفایت تحویل و عدالت توزیع بین آب­بران پایین­دست کانال اصلی و بالادستی­ها، به­طور متوسط برای تمام آبگیرهای واقع شده در کانال به­ترتیب <br /> به­میزان 25، 18 و 17 درصد بهبود یافته است. </strong>