بررسی تاثیر چند روش خاک‏ورزی روی خواص فیزیکی خاک، بهره‌وری مصرف سوخت و عملکرد پنبه (یادداشت فنی)

Abstract

<em>بعضی از روش‏های رایج خاک‏ورزی بدون افزایش عملکرد باعث هدر دادن منابع ملی می‏شوند. این پژوهش به منظور بررسی تأثیر خاک­ورزی بر عملکرد پنبه در ایستگاه تحقیقات پنبه کاشمر با خاک سیلتی- لوم و با استفاده از طرح آماری اسپلیت پلات با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل دو سطح: زیرشکنی به عمق 55-50 سانتی­متر و بدون زیرشکنی و فاکتور فرعی شامل سه سطح: شخم با گاوآهن برگردان‏دار، یک­بار شخم با ساقه فاروئر³، و دو بار شخم با ساقه فاروئر بود. نتایج نشان می­دهد که در عمق صفر تا 30 سانتی­متر، زیرشکنی به همراه گاوآهن برگردان­دار بیشترین و یک­بار ساقه فاروئر بدون زیرشکنی کمترین میزان کاهش شاخص مخروط خاک (</em><em>CI</em><em>)</em> <em>را داشته اند. اثر متقابل زیرشکنی و شخم روی</em><em>میانگین وزنی قطر کلوخه­ها (</em><em>MWD</em><em>)</em><em>در سطح 5 درصد معنی­دار می­شود، یک­بار ساقه فاروئر بدون زیرشکنی کمترین </em><em>MWD</em><em> و زیرشکنی به همراه برگردان­دار بیشترین </em><em>MWD</em><em> را دارد. برهمکنش زیرشکنی و شخم روی درصد استقرار بوته، عمق نفوذ ریشه، و عملکرد پنبه از نظر آماری معنی­دار نیست. تیمار بدون زیرشکنی و برگردان­دار کمترین و زیرشکنی به همراه دو بار ساقه فاروئر بیشترین درصد استقرار بوته و عملکرد را دارد. اثر متقابل شخم و زیرشکنی روی بهره­وری مصرف سوخت در سطح یک درصد دارای اختلاف معنی­دار است. یک­بار ساقه فاروئر بدون زیرشکنی بیشترین و زیرشکنی به همراه برگردان­دار کمترین بهره­وری مصرف سوخت را دارد. جمع­بندی­ها نشان می­دهد که در شرایط این آزمایش یک­بار شخم با استفاده از ساقه فاروئر مناسب­ترین روش تهیة بستر بذر برای کشت پنبه است. </em>