تربیت اخلاقی علامه طباطبایی (ره) با تأکید بر مبانی، هدف، محتوا، روش و ارزشیابی

Abstract

تربیت اخلاقی یکی از دغدغه‌های مربیان نظام‌های تربیتی و اخلاقی جوامع در دوران معاصر است. در کشور ما نیز این موضوع مطرح ‌شده و از الگوهای متعدد و صاحب‌نظران غربی و اسلامی مختلف استفاده ‌شده است. هدف این مقاله، تبیین تربیت اخلاقی از دیدگاه علامه‌(ره) به‌عنوان نماینده رئالیسم اسلامی، باتأکیدبر چهار عنصر: هدف، محتوا، روش و ارزشیابی است. در این پژوهش از روش توصیفی ـ تحلیلی استفاده ‌شده است. هدف غایی تربیت اخلاقی علامه‌(ره) دستیابی به سعادت دنیوی و اخروی عامل اخلاقی است. ازنظر علامه، در تربیت اخلاقی، محتوا موضوعیت دارد و برنامه‌ریزان باید در سازماندهی و انتخاب آن تأملات جدی داشته باشند. اولین‌گام در تربیت اخلاقی علامه (ره) شناخت فضایل و رذایل اخلاقی است. روش دعوت، اصلی‌ترین روش آموزشی تربیت اخلاقی علامه (ره) است. علاوه‌براین، در تربیت اخلاقی از روش‌هایی مثل، اجرای عبودیت، احیای فطرت و روش رفع و پیشگیری بهره برده است. روش اساسی ارزشیابی در تربیت اخلاقی علامه (ره) خودسنجی است. متربی با استفاده از چهار مهارت: مشارطه، مراقبه، محاسبه و معاقبه با روش خودسنجی به ارزشیابی اخلاقی خود می‌پردازد.