طراحی یک زنجیره تأمین پایدار با در نظر گرفتن عدم‌قطعیت در ریسک مربوط به تأمین‌کنندگان

Abstract

مدیریت ریسک، مسئله‌ای مهم در مدیریت زنجیره تأمین و تدارکات است. بهبود قابلیت پاسخگویی در قالب کاهش (احتمال) رخداد ریسک، شرکت را قادر می‌سازد تا ضمن سبقت از رقبای خود، آسیب طولانی‌مدت مورد انتظار را کاهش دهد. در این مقاله، یک مدل برنامه‌ریزی خطی مختلط به‌منظور طراحی زنجیره تأمین سبز ارائه می­گردد. این مدل، به‌دنبال کمینه‌سازی هزینه، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای و ریسک است. برای اولین­بار، ریسک تأمین مواد خام و ریسک حمل‌ونقل در سطوح مختلف زنجیره تأمین با عدم‌قطعیت روبه‌رو هستند و هزینه مواد خام براساس مدل تخفیف نموی از سوی تأمین‌کنندگان به تولیدکنندگان ارائه می­گردد. پارامترهای مورداستفاده در مدل‌سازی اولیه دارای عدم‌قطعیت است و با استفاده از رویکرد استوار سازی به حالت قطعی تبدیل می­شود و حل آن با نرم‌افزار گمز، صورت می­پذیرد. علاه­براین، در مورد پارامتر عدم قطعیت، تحلیل حساسیت انجام می­شود و تحت مقادیر مختلف از این پارامتر، نتیجه به‌دست‌آمده مورد ارزیابی و اعتبارسنجی قرار می­گیرد. نتایج نشان می­دهند که مهم‌ترین عامل تأثیرگذار در مقدار تابع هدف، تابع ریسک است، زیرا پارامترهای آن با عدم‌قطعیت روبه‌رو هستند.