الگوی دینی تغییر نگرش، عامل خود حفاظتی رفتارهای کاری انحرافی در سازمان

Abstract

یکی از مباحث مهم مطرح شده در مدیریت سازمانی بررسی الگوهای کنترل، نظارت و مصونیت بخشی کارکنان و سرمایه انسانی از بروز رفتارهای کاری انحرافی که هنجارهای سازمانی را دست‌خوش تغییر قرار داده و باعث تهدید سلامت سازمان و کارکنانش می‌گردد، است. پرسش اساسی آن است که چه الگویی می‌تواند بالاترین دل‌بستگی، تعهد، رضایت، انگیزش و وجدان کاری را در تعامل متقابل سازمان و افراد فراهم آورد؟ در این تحقیق با رویکرد توصیفی ـ اکتشافی، از روش کثرت‌گرایی روشمند دینامیکی دیالکتیکی با امتزاج روش‌های عام تحقیق و روش خاص تفسیر موضوعی استفاده شده است. یافته‌های حاصل از پژوهش بیانگر آن است که الگوی دینی تغییر نگرش به‌عنوان یک مکانیسم درونی، با افزایش ضریب تحول فکری و تعالی روحی، تعهد سازمانی و انگیزه کاری را به بالاترین مرحله می‌رساند درنتیجه ضریب خود حفاظتی کارکنان با افزایش دل‌بستگی و رضایت شغلی در مقابله با انحراف کاری سازمانی به حدی ارتقاء می‌یابد که فرهنگ کار در این الگو، سازمان را از یک محل کسب‌وکار، به صحنه عبادت، تقرب و مجاهدت الهی تبدّل معنا می‌بخشد.