نجات اکثریت و انحصار حقانیت کامل در یک دین (بازخوانی دیدگاه ملاصدرا درباره آموزه نجات با توجه به مبانی فلسفی و عقلانی)

Abstract

<em>رستگاری موضوعی است که از ابتدای خلقت ذهن بشر را به خود مشغول کرده است؛ ازاین‌رو تمام ادیان و مکاتب جهان سعی کرده</em><em>‌</em><em>اند با توجه به متون اصیل خود به این دغدغه آدمی پاسخی درخور و شایسته بدهند. برخی از پاسخ</em><em>‌</em><em>ها به قدری تنگ</em><em>‌</em><em>نظرانه است که رستگاری را تنها در چارچوب فرقه خاصی معرفی کرده است؛ ازهمین</em><em>‎</em><em>رو رستگاران به خود این اجازه را داده</em><em>‌</em><em>اند که حکم به شقاوت دیگران بدهند و آنان را مستحق عذاب بدانند! ملاصدرا فیلسوف شهیر اسلامی با نگاهی عقلی همراه با تأییدات نقلی تصویر زیبایی از رستگاری ترسیم می</em><em>‌</em><em>کند که می</em><em>‌</em><em>تواند معضلات زندگی مردم فرق و ادیان مختلف را در کنار یکدیگر به زیبایی حل کند. با بررسی دیدگاه ملاصدرا او را گاهی انحصارگرا می-یابیم که فقط مؤمنان مسلمان را اهل نجات می</em><em>‌</em><em>داند و گاهی او را شمول</em><em>‎</em><em>گرایی می</em><em>‌</em><em>بینیم که مسلمانان افتخاری زیادی را به ما معرفی می</em><em>‌</em><em>کند و گاهی نیز وی با تشکیکی‌دانستن نجات و مراتب فهم، خود را کثرت</em><em>‎</em><em>گرا معرفی می</em><em>‌</em><em>کند. اما دیدگاه جامع و نهایی وی را نظریه</em><em>‌</em><em>ای عقلانی و فراتر از این نظریه</em><em>‌</em><em>ها می</em><em>‌</em><em>یابیم.</em>