عوامل تأثیرگذار بر رفتار ایمنی کشاورزان گندمکار در بخش مرکزی شهرستان زنجان

Abstract

هدف اصلی این تحقیق توصیفی- همبستگی بررسی عوامل تأثیرگذار بر رفتار ایمنی کشاورزان گندمکار بود. جامعه آماری تحقیق شامل کشاورزان گندمکار در بخش مرکزی شهرستان زنجان بود (5705=N) که با توجه به جدول Bartlett et al. (2001)، 254 نفر از آنان از طریق روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای برای انجام تحقیق انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه با نظر پانلی از کارشناسان و متخصصان در زمینه موضوع مورد پژوهش مورد تأیید قرار گرفت. برای تعیین پایایی ابزار تحقیق پیش‌آزمون انجام گرفت که مقدار آلفای کرونباخ محاسبه شده برای مقیاس‌های اصلی پرسشنامه در حد مناسب (در دامنه بین 701/0 تا 838/0) بود. نتایج آمار توصیفی نشان داد که رفتار ایمنی بیشتر کشاورزان گندمکار مورد مطالعه (3/95 درصد) در سطح پایین قرار داشت. همچنین، نتایج به دست آمده از تحلیل مسیر حاکی از آن بود که چهار متغیر سن (با اثر 798/0-)، دانش (با اثر 690/0)، سطح تحصیلات (با اثر 536/0) و نگرش (با اثر 514/0) به ترتیب از بیشترین تأثیر (مجموع اثرات مستقیم و غیرمستقیم) بر روی متغیر رفتار ایمنی کشاورزان گندمکار برخوردار بودند. بر اساس نتایج تحقیق، آموزش و افزایش سطح دانش و آگاهی کشاورزان نسبت به موضوعات مرتبط با ایمنی محیط کار و تغییر نگرش آنها در راستای اهمیت دادن به ایمنی شغلی می‌تواند نقش بسزایی در بهبود سطح رفتار ایمنی کشاورزان گندمکار داشته باشد.