عوامل مؤثر بر پذیرش آبیاری تحت فشار در شهرستان‌های شوش، اندیمشک و دزفول

Abstract

نپذیرفتن آبیاری تحت فشار از سوی جامعة کشاورزان از مشکلات بخش کشاورزی در شمال استان خوزستان محسوب می­شود. به گونه‌ای که آمار نشان می‌دهد فقط پنج درصد کشاورزان منطقه این نوع روش‌های آبیاری را استفاده می‌کنند. در تحقیق حاضر، با استفاده از مطالعة میدانی و الگوی لوجیت علل نپذیرفتن روش‌های آبیاری تحت فشار در سه شهرستان شوش، اندیمشک و دزفول بررسی شده است. جامعة کشاورزان منطقه به دو گروه استفاده­کنندگان از روش‌های آبیاری تحت فشار و سنتی تقسیم شده‌اند که اطلاعات گروه اول شامل 51 نفر به صورت سرشماری و اطلاعات گروه دوم به صورت روش نمونه‌گیری تصادفی از 173 کشاورز در سال زراعی 89-1388 به دست آمده است. نتایج مطالعه نشان می‌دهد که کوچک بودن قطعات، نحوة دریافت وام و نداشتن مالکیت اراضی از مهم‌ترین عوامل بازدارنده در استفاده از روش‌های آبیاری تحت فشار محسوب می‌شوند. داشتن تحصیلات، مالکیت زمین و سطح زیرکشت بیشتر از عوامل تقویت کنندة تمایل به پذیرش محسوب می­شوند. در حالی که سن و تعداد قطعات تأثیر منفی بر نگرش کشاورزان به استفاده از روش‌های نوین آبیاری دارند.