کیفیت زندگی زنان روستایی: تابعی از کیفیت تأمین مالی خرد و کیفیت فردی (مورد مطالعه شهرستان‌های کرمانشاه و همدان)

Abstract

هدف از این پژوهش، پیش‌بینی کیفیت زندگی زنان روستایی به‌عنوان تابعی از دو مؤلفه کیفیت تأمین مالی خرد و کیفیت فردی بود. روش تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی و پارادایم کمی بود. جامعه آماری را همه زنان عضو صندوق­های اعتبارات خرد شهرستانهای همدان و کرمانشاه تشکیل داد که اعتبار دریافت کرده و به روش تمام شماری پیمایش شدند.­ روایی صوری پرسشنامه توسط تعدادی از متخصصین تایید شد و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ بالاتر از 8/0 به­دست آمد. نتایج نشان داد که بیشتر زنان روستایی اعتبارات دریافتی را برای ایجاد یا گسترش یک کسب و کار مصرف نموده‌ و درصد افرادی که پس از ایجاد کسب‌و‌کار، دارای درآمد مستقل شخصی شده بودند، از 18 به 30 درصد افزایش ‌یافته است. همچنین، نتایج نشان داد که کیفیت زندگی و ابعاد آن با دوره‌های مهارت‌آموزی گذرانده‌شده رابطه مثبت و با بعد خانوار رابطه منفی و معنی‌داری نشان داد. چهار متغیر سابقه عضویت در صندوق‌ تأمین مالی خرد، درک از کافی‌بودن میزان اعتبارات دریافتی، میزان درآمد حاصل از شغل ایجادشده و تعداد اشتغال ایجادشده رابطه مثبت و معنی‌داری با کیفیت زندگی زنان روستایی داشتند. مهم­ترین متغیر پیش‌بینی‌کننده کیفیت زندگی زنان روستایی، شرکت در دوره‌های مهارت‌آموزی قبل از دریافت اعتبارات خرد بود.