بررسی نگرش‌های پا‌یداری در بین کشاورزان پنبه‌کار استان اصفهان

Abstract

نگرش‌های کشاورزان نقش مهمی در رفتارهای مربوط به کشاورزی پایدار آنها دارد. هدف این پژوهش شناسایی عوامل تأثیرگذار بر نگرش‌های پایداری زنان و مردان پنبه‌کار است. این مطالعه به روش پیمایشی و با استفاده از نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی در بین 179 خانوار پنبه‌کار (179 مرد و 178 زن) در استان اصفهان و با بکارگیری پرسشنامه انجام شد. یافته‌های این مطالعه نشان داد که بین متغیرهای دسترسی به اطلاعات در زمینه کشاورزی پایدار، دانش پایداری، هنجارهای اخلاقی و هنجارهای اجتماعی نسبت به رفتارهای پایداری، ارزش‌های مذهبی و معنوی، عواطف محیطی، آگاهی از پیامدهای زیست‌محیطی و مسئولیت‌پذیری رفتارهای زیست‌محیطی با نگرش پایداری زنان و مردان پنبه‌کار رابطة معنی‌داری وجود دارد. همچنین، بین متغیرهای سن، تعداد افراد خانوار و سابقة کشت پنبه با نگرش‌ زنان پنبه‌کار نسبت به کشاورزی پایدار همبستگی منفی و معنی‌داری وجود دارد. نتایج پژوهش نشان داد که دو متغیر هنجار اخلاقی نسبت به انجام رفتارهای پایداری در کشت پنبه و میزان اراضی زراعی وارد هر دو معادله رگرسیون شدند و نقش مهمی در تبیین نگرش های پایداری مردان و زنان پنبه‌کار دارند. یافته‌ها نشان داد که متغیرهای عواطف محیطی، مسئولیت‌پذیری رفتارهای زیست‌محیطی، دسترسی به اطلاعات در زمینه کشاورزی پایدار، سطح زیر کشت پنبه، سن و ارزش‌های مذهبی و معنوی بر تغییرات متغیر نگرش پایداری زنان پنبه‌کار تأثیر دارد. همچنین یافته‌ها حاکی از این بود که علاوه بر متغیرهای هنجار اخلاقی نسبت به انجام فعالیت‌های پایداری در کشت پنبه و میزان اراضی زراعی، متغیرآگاهی از پیامدهای زیست‌محیطی نیز در تبیین نگرش مردان پنبه‌کار نسبت به کشاورزی پایدار، نقش مهمی دارد.