رابطه بین سبک یادگیری، ویژگی های شخصیتی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان کشاورزی

Abstract

هدف این پژوهش، بررسی رابطة بین سبک یادگیری، ویژگی‌های شخصیتی و پیشرفت‌ تحصیلی دانشجویان کشاورزی است. جامعة آماری این تحقیق، شامل دانشجویان پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (3859 نفر) است، اما با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه 297 نفر تعیین شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌های استانداردشدة سبک یادگیری Kolb (LSI) و ویژگی‌های شخصیتی (NEO-FFI) است که تحقیقات متعدد، روایی آن را تأیید کردند. برای تعیین میزان پایایی بخش‌های مختلف، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (73/0 تا 93/0). براساس نتایج، بین متغیر پیشرفت‌ تحصیلی، متغیرهای ویژگی‌های شخصیتی (برون‌گرایی، دلپذیربودن، باوجدان‌بودن و انعطاف‌پذیربودن) و سبک یادگیری دانشجویان رابطة معنی‌دار وجود دارد. نتیجة رگرسیون چندگانه نشان داد بیشترین عوامل تأثیرگذار بر متغیر پیشرفت تحصیلی به‌ترتیب، متغیرهای انعطاف‌پذیربودن، تجربة عینی و آزمایشگری فعال است.