بررسی و تبیین نقش عشایر استان ایلام در پیشبرد راهبردهای دفاعی در دفاع مقدس

Abstract

پیشینه ایلات و سلسله‌هایی که تا عصر پهلوی با اتکا بر قدرت ایلی و تبار خویش بر ایران حکومت می‌کرده‌اند نشان می‌دهد که عشایر نیروی اصلی در جنگ با دشمن و حراست از مرزها حراست بوده‌اند. در جنگ تحمیلی هشت ساله عراق علیه ایران (1359 تا 1367 ه.ش) علاوه بر رزمندگان اعم از سپاه پاسداران، ارتش جمهوری اسلامی ایران، بسیج، ژاندارمری و نیروهای کمیته انقلاب اسلامی که در جبهه‌ها با دشمن می‌جنگیدند و از مرزهای ایران دفاع می‌کردند، اقشار مختلف جامعه با شیوه‌ها و روش‌های گوناگون حضور فعال داشته و نقش‌آفرینی کرده‌اند. عشایر یکی از این قشرها بودند که با حمایت‌های خود، زمین تقویت روحیه رزمندگان را در جبهه‌ها فراهم کردند. عشایر با ویژگی‌های جمعیت زیاد، کوچرو بودن و جا‌به‌جا شدن و ساختار سلسله‌مراتب ایلی از اهمیت زیادی برخوردار هستند. عشایر استان ایلام نیز از این ویژگی‌های برخوردارند. با توجه به بافت عشایری موجود در استان ایلام این مقاله درصدد پاسخ به این پرسش است که نقش عشایر استان ایلام در جنگ تحمیلی چه بوده است و این نقش چگونه و با چه روش‌هایی ایفا شده است؟ مقاله حاضر با روش توصیفی – تحلیلی به تبیین این نقش پرداخته و با واکاوی این موضوع و بررسی منابع و مصاحبه‌های انجام‌شده، به این نتایج رسیده که عشایر این استان با انجام اقداماتی مانند تولید فراورده‌های دامی، کمک‌های مالی و غیرمالی به جبهه‌ها، اعزام نیرو به جبهه‌ها، شرکت در عملیات و حضور در مناطق جنگی، در تقویت اقتصاد کشور و روحیه رزمندگان در جبهه‌ها نقش قابل توجهی داشته‌اند.