تغذیه گیاهان شورزیست به بره‎های پرواری و تأثیر آنها بر عملکرد، قابلیت هضم، فراسنجه‌های خونی و خصوصیات لاشه

Abstract

به‎منظور بررسی تأثیر تغذیه گیاهان شورزیست گتک (<em>Halocnemum strobilaceum</em>) و سیاه‌ شور مصری (<em>aegyptiaca</em><em>Suaeda</em>) بر عملکرد، قابلیت هضم، فراسنجه‌های خونی و خصوصیات لاشه بره‌های تغذیه­شده با جیره‌های پرکنسانتره سی و شش رأس بره نر نژاد عربی با میانگین سنی 2/0±5/4 ماه و وزن 13/1±3/25 کیلوگرم به‌طور تصادفی به‌مدت 80 روز با جیره‌های آزمایشی تغذیه شدند. جیره‌ها شامل 1- شاهد، <br /> 2- دارای 15 درصد گیاه سیاه شور مصری، 3- دارای 15 درصد گیاه گتک و 4- دارای 15 درصد گیاه سیاه شور مصری و 15 درصد گیاه گتک بود. تیمارها تفاوتی از نظر میانگین ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن نهایی نداشتند. مصرف علوفه شورزیست میزان آب مصرفی را افزایش داد (001/0p <). قابلیت هضم چربی‌خام (001/0p <) و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در تیمارهای شاهد و تیمار حاوی 15 درصد علوفه گیاه سیاه‌ شور بالاتر از دیگر تیمارها بود (003/0P=). ماده آلی در تیمارهای حاوی 15 درصد گیاه سیاه‌ شور و دارای 15 درصد علوفه گیاه گتک نسبت به تیمارهای دیگر قابلیت هضم بیشتری داشت. غلظت نیتروژن اوره‌ای خون در پلاسمای بره‌های تیمار 30 درصد گیاه شور نسبت به بره‌های دیگر کم‌تر بود (0001/0P=). لاشه بره‌هایی که30 درصد گیاه شور مصرف کردند، چربی کمتر (024/0P=) و گوشت بیشتری داشت (006/0P=). بره‌‌های تغذیه شده با 15 درصد سیاه شور، عضله راسته روشن‌تری داشتند (03/0P=). در کل، نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از گیاهان شورزی سیاه ‌شور و گتک جایگزین مخلوط کاه و یونجه در جیره‌ عملکرد پرواری دام را حفظ نموده و چربی لاشه را کاهش می‌دهد.