تأثیر موننسین و متافیکس بر قابلیت هضم ظاهری موادمغذی، تولید و ترکیب شیر و الگوی اسیدهای چرب شیر گاوهای شیرده هلشتاین

Abstract

به منظور بررسی تأثیر مکمل جیره‌ای موننسین با متافیکس یا بدون متافیکس (ترکیبی از اسیدهای دی کربوکسیلیک آلی مالات و فومارات) بر قابلیت هضم مواد مغذی، تولید و ترکیب شیر و الگوی اسیدهای چرب شیر، از 4 رأس گاو شیرده هلشتاین چند شکم‌زا با میانگین وزنی 12 ± 657 کیلوگرم و روزهای شیردهی 133 ± 41روز در قالب یک طرح مربع لاتین 4×4 استفاده شد. گاوها به‌طور تصادفی به تیمارهای آزمایشی اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل جیرۀ پایه بدون افزودنی (به‌عنوان شاهد)، جیرۀ پایه به علاوه 24 میلی‌گرم موننسین در هرکیلوگرم مادۀ خشک، جیرۀ پایه به علاوه 5 گرم متافیکس در هرکیلوگرم مادۀ خشک و جیرۀ پایه به علاوه 24 میلی‌گرم در کیلوگرم موننسین و 5 گرم در کیلوگرم مادۀ خشک متافیکس بودند. افزودن موننسین با متافیکس یا بدون متافیکس به‌طور معناداری مادۀ خشک مصرفی را کاهش و تولید و بازده شیر را افزایش داد (05/0 > P). میانگین درصد چربی، پروتئین، لاکتوز، مواد جامد بدون چربی و کل مواد جامد تحت تأثیر جیره‌های آزمایشی قرار نگرفت. افزودن مکمل موننسین به‌تنهایی یا همراه با متافیکس قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام، الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی، کربوهیدرات‌های غیرالیافی و مادۀ آلی را به‌طور معناداری کاهش داد (05/0 > P). افزودن موننسین به تنهایی یا همراه با مکمل متافیکس به جیرۀ گاوهای شیری محتوی اسید لینولئیک کونژوگه (سیس-9، ترانس-11( شیر را به طور معنا‌داری افزایش داد (05/0>P). نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن مکمل موننسین و متافیکس به جیره‌های گاوهای شیرده در اواسط دورۀ شیردهی باعث افزایش تولید شیر شد ولی تأثیر معنا‌داری بر ترکیبات شیر نداشت. افزودن مکمل موننسین و متافیکس به‌تنهایی یا به صورت مخلوط تأثیری بر ترکیب بیشتر اسیدهای چرب شیر نداشت، ولی محتوی اسید لینولئیک کونژوگه (سیس-9، ترانس-11( چربی شیر در نتیجۀ افزودن موننسین افزایش یافت.