اثر طول دوره و فصل پروار بر عملکرد پروار بره های قزل و مهربان

Abstract

این آزمایش طی چهار سال متوالی با استفاده از 172 بره نر نژادهای قزل و مهربان در دو دوره پروار 60 و 80 روزه انجام شد. پرواربندی در دو نوبت انجام گرفت. گروه اول بره‌ها بلافاصله پس از شیرگیری (بهاره) و گروه دوم حدود چهار ماه پس از شیرگیری و تغذیه با پس‌چر (پاییزه) پروار شدند. متوسط سن شیرگیری بره‌ها 7/3±3/74 روز بود. پرواربندی در باکس‌‌های انفرادی انجام شد. خوراک مصرفی دو بار در روز و به صورت پلت شده داده می‌‌شد. صفات مورد بررسی شامل وزن تولد، وزن شیرگیری، افزایش وزن روزانه پیش از شیرگیری و زمان پروار، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی بود. میانگین وزن تولد بره‌های مهربان و قزل به ترتیب 30/4 و 81/4 کیلوگرم و میانگین وزن شیرگیری آنها به ترتیب 17/24 و 04/27 کیلوگرم بود. میانگین حداقل مربعات افزایش وزن روزانه پیش از شیرگیری در نژادهای قزل و مهربان به ترتیب 5/299 و 9/267 گرم در روز بود. میانگین افزایش وزن روزانه بره‌های قزل در پروار بهاره و پاییزه به ترتیب 7/19±3/260 و 8/19±8/218 و در مهربان به ترتیب3/19± 3/233 و 1/19±6/195 گرم در روز بود. میانگین ضریب تبدیل غذایی بره‌های قزل در سیستم بهاره و پاییزه به ترتیب 59/0±94/6 و 59/0±96/7 و در مهربان 55/0± 48/7 و 58/0±77/8 بود. میانگین حداقل مربعات مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه در پروار 60 روزه به ترتیب 03/0±84/1 کیلوگرم و9/7± 7/249 گرم و در سیستم 80 روزه به ترتیب،02/0± 59/1 کیلوگرم و7/5± 3/204 گرم بود. میانگین ضریب تبدیل در پروار 60 روزه 24/0±43/7 و در 80 روزه 17/0± 15/8 بود. اثر متقابل طول دوره×نژاد، فصل× نژاد و فصل×مدت پروار بر عملکرد پروار بره‌ها معنی‌‌دار نبود. سن و وزن مادر تاثیر معنی‌داری بر صفات مورد بررسی نداشت.