بررسی تأثیر تزریق تایلوزین در دورۀ خشکی بر عملکرد و فراسنجه‌های خونی گاوهای شیری، پس از زایش

Abstract

با هدف بررسی تأثیر تزریق تایلوزین به گاوهای شیری در دورۀ خشکی بر توان تولیدی، ترکیب‌های شیر و برخی از فراسنجه‌های خونی در دورۀ شیردهی بعدی، 120 رأس گاو هلشتاین با میانگین وزن 20±720 کیلوگرم در زمان خشک کردن به تیمارهای آزمایشی بدون تزریق تایلوزین (تیمار 1: تیمار شاهد)، تزریق 025/0 (تیمار 2: LT ) و 05/0 ( تیمار 3: HT) میلی‌لیتر تایلوزین 20 درصد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر روز به مدت سه روز پس از خشک کردن گاو، اختصاص داده شدند. نمونه‌های خون برای تعیین فراسنجه‌های بیوشیمیایی در زمان خشک کردن گاو، روز زایش و 7، 14 و 21 روز پس از زایش گردآوری شدند. اطلاعات مربوط به تولید و ترکیب‌های شیر تا 4 ماه پس از زایش گردآوری شدند. تفاوت در غلظت پروتئین کل سرم بین تیمارها تمایل به معنی‌داری داشت (051/0P=). فعالیت آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) و آلکالاین فسفاتاز (ALP) در گروه شاهد کمتر بود (05/0P<). فعالیت کراتین کیناز (CK) با تزریق تایلوزین تمایل به معنی‌داری داشت (053/0P=). تولید و ترکیب‌های شیر، شمار یاخته‌های بدنی (SCC)، فراسنجه‌های گوساله‌زایی و ناهنجاری‌های مرتبط با زایمان تحت تأثیر تزریق تایلوزین قرار نگرفتند (05/0P>). رخداد ورم پستان در گاوهایی که به آن‌ها تایلوزین تزریق شده بود، به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود (05/0P<). نتایج نشان داد، تایلوزین تغییر قابل‌توجهی در فراسنجه‌های سرم ایجاد نمی‌کند ولی در کاهش رخداد ورم پستان مؤثر بوده و تأثیر منفی بر زایمان و نا‌هنجاری‌های حین زایمان و تلفات گوساله تا دوماهگی نداشته است.