تأثیر برنامه نوری بر پاسخ های ایمنی سلولی و همورال جوجه‌های گوشتی آرین

Abstract

این طرح به منظور بررسی تاًثیر انواع برنامه‌های نوری بر سیستم ایمنی همورال و سلولی جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. در این آزمایش تأثیر چهار برنامه نوری شامل: نور دائم ‌(متداول)‌،‌ کاهش- افزایش ناگهانی، کاهش- افزایشی تدریجی و متناوب (1 ساعت روشنایی: 3 ساعت تاریکی)، بر 320 قطعه جوجه خروس گوشتی (آرین 386) بررسی شد. به منظور سنجش پاسخ ایمنی همورال از تزریق گلبول قرمز گوسفند‌ (14 و 32 روزگی) و تلقیح واکسن نیوکاسل (11روزگی) و جهت سنجش سیستم ایمنی سلولی از تماس ماده دی نیتروکلروبنزن با پوست پرنده استفاده شد. عیار پادتن کل‌ علیه گلبول قرمز گوسفند در گروه افزایشی ناگهانی به طور معنی‌داری پایین‌تر از سایر گروه‌ها بود (05/0>P). در نوبت اول میزان عیار پادتن مقاوم به 2-مرکاپتواتانل‌ در گروه متناوب به طور معنی‌داری از گروه شاهد کمتر بود (05/0>P). در نوبت دوم عیار پادتن حساس به 2مرکاپتواتانل گروه های افزایشی تدریجی و ناگهانی به طور معنی داری پایین‌تر از گروه های شاهد و متناوب بود (05/0>P). عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل در گروه افزایشی تدریجی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد و سایر گروه‌ها بود (05/0>P). در نوبت اول آغشته سازی پوست به دی نیتروکلروبنزن، تغییر ضخامت پوست در گروه متناوب و افزایشی تدریجی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد بود (05/0>P). نسبت هتروفیل به لمفوسیت در گروه‌های متفاوت نسبت به شاهد به طور معنی‌داری پایین‌تر بود (05/0>P). وزن بورس در گروه افزایشی ناگهانی به طور معنی داری بیشتر از شاهد و سایر گروه‌ها بود (05/0>P). با توجه به نتایج، می‌توان گفت که برنامه های نوری بر پاسخ سیستم ایمنی جوجه های گوشتی موثرند و استفاده از برنامه نوری افزایشی تدریجی نسبت به سایر برنامه ها می تواند ضمن حفظ بازده تولید و کاهش مصرف انرژی، بر بهبود پاسخ های ایمنی همورال و سلولی موثر باشد.