تأثیر لتروزل خوراکی بر غلظت گونادوتروپین های پلاسما و برخی فراسنجه های بافت شناسی بیضه در خروس مادر گوشتی در 40 هفتگی

Abstract

در این پژوهش تأثیر لتروزل خوراکی بر غلظت LH و FSH پلاسما و برخی فراسنجه­های بافت­شناسی بیضۀ خرو­س­های گلۀ مادر سویۀ راس 308 بررسی شد. بیست قطعه خروس با سن 40 هفته به‌صورت تصادفی به چهار گروه یکسان تقسیم و در جایگاه (پن)­های انفرادی توزیع شدند. تیمارهای آزمایشی شامل دزهای مختلف لتروزل (0 (L0)، 5/0 (L0.5)، 1 (L1) و 5/1 (L1.5) میلی­گرم به ازای هر پرنده در روز) بوده که به مدت 12 هفته به پرندگان خورانده شد. خون­گیری از پرندگان در هفته­های اول، سوم، پنجم، هفتم و نهم و نمونه­­برداری از بافت بیضه در انتهای آزمایش (هفتۀ دوازدهم) انجام شد. بنا بر نتایج، میزان FSH و LH پلاسمای خون، قطر و ضخامت بافت پوششی (اپیتلیوم) لولۀ اسپرم­ساز و شمار یاخته­های لایدیگ در گروه­های تغذیه‌شده با لتروزل نسبت به شاهد به‌طور معنی­داری افزایش یافت و در بین گروه­های آزمایشی نیز میزان FSH و LH به ترتیب در گروه­های L1 (11/0±39/10 و 08/0±93/2) و L1.5 (2/0±5/9 و 08/0±17/3) بالاترین بود. شمار یاخته­های اسپرماتوگونی در دو گروه L0.5 و L1 نسبت به شاهد به‌صورت معنی­داری بهبود یافت، اما شمار رگ­های خونی تغییر معنی­داری نداشت. به‌طور خلاصه، تجویز خوراکی لتروزل (1 و 5/1 میلی­گرم) توانست غلظت گونادوتروپین­ها و برخی فراسنجه­های بافت‌شناسی بیضۀ خروس­های مادر گوشتی را بهبود دهد، اما برای تأیید این نتایج و تعمیم آن‌ها به باروری نهایی خروس­ها به بررسی‌های بیشتری نیاز است.