تاثیر عصاره گل گاو زبان بر تخمیرشکمبه‌ای، جمعیت پروتوزوآیی و کاهش تولید گاز متان به روش برون‌تنی

Abstract

در این مطالعه تاثیر سطوح متفاوت عصاره گل گاو زبان ( 3 ، 30 ، 300 و 3000 میکرولیتر) با استفاده از 200 میلی‌گرم جیره پایه بر خصوصیات تخمیر شکمبه و تولید گاز متان به روش برون‌تنی بررسی شد. فراسنجه‌های مورد مطالعه عبارتند از: گاز کل تولیدی و متان تولیدی، نیتروژن آمونیاکی، تجزیه‌پذیری آزمایشگاهی ماد? آلی، شاخص راندمان سنتز پروتئین میکروبی (PF) (میلی‌گرم ماد? آلی تجزیه شده بخش بر میلی‌لیتر گاز تولیدی) و غلظت اسیدهای چرب فرار. جمعیت پروتوزوآیی کل و سه زیر خانواده Entodiniinae ، Ophryscolecinae، Diplodiniinae و یک خانواده Isotrichdae و رابطه آن‌ها با گاز متان نیز بررسی گردید. با افزایش مقدار عصاره گیاه دارویی در محیط تخمیر، گاز تولیدی از بخش نامحلول نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (01/0>P). افزودن عصارة گل گاو زبان در دو سطح 300 و 3000 میکرولیتر سبب افزایش (01/0>P) گاز تولیدی در زمان‌های24 و 54 ساعت شد. عصاره افزودنی بدون اینکه سبب تغییر در تجزیه‌پذیری ماد? آلی شود، گاز متان تولیدی در هر چهار سطح عصاره را کاهش داد (05/0>P)، به طوریکه بیشترین کاهش متعلق به سطوح 3 و30 و300 میکرولیتر و به ترتیب با 54، 41 و 43 درصد کاهش بود. عصار? گل گاو زبان غلظت نیتروژن آمونیاکی را کاهش داده است (01/0>P) و از سوی دیگر شاخص PF‌ در تمامی سطوح عصاره کاربردی بهبود یافت (01/0>P). عصاره گل گاو زبان اسیدهای چرب فرار کل، اسید استیک را کاهش (05/0>P) و اسید پروپیونیک را افزایش داد(05/0>P). همچنین، گل گاو زبان دارای فعالیت ضد پروتوزوآیی بوده و سبب کاهش جمعیت پروتوزوآیی کل، زیر خانواده Diplodiniinae، Ophryscolecinae و خانواده Isotrichdae شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که گل گاو زبان توانایی بهبود تخمیر شکمبه‌ای در شرایط برون تنی را دارد.