تأثیر عصارۀ آبی اندام‌های هوایی گیاه سرخارگل بر فراسنجه‌های ایمنی زنبور‌عسل (Apis mellifera)

Abstract

این پژوهش به‌منظور بررسی عصارۀ اندام‌های هوایی گیاه سرخارگل در تغذیۀ زنبور­عسل و تأثیر آن بر سامانة ایمنی از جمله سنجش شمار هموسیت­ها و آنزیم فنل اکسیداز بر پایۀ آزمایش صحرایی در بهار و تابستان 1393 به مدت چهار ماه انجام شد. شمار 28 کلنی همسان‌سازی شده به‌طور تصادفی به چهار تیمار و هفت تکرار تقسیم شدند، تیمار­ها عبارت بودند از: 1- شربت شکر خالص بدون عصاره، 2- شربت شکر غنی‌شده با 10 سی‌سی عصاره، 3- شربت شکر غنی‌شده با 20 سی‌سی عصاره، 4- شربت شکر غنی‌شده با 30 سی‌سی عصاره. نتایج نشان داد آنزیم فنل اکسیداز در ایمنی کوتاه‌مدت و بلندمدت در زنبور­هایی که شربت حاوی 30 سی‌سی عصاره را دریافت کردند بیشتر و در زنبور­هایی که شربت شکر خالص دریافت کردند کمتر بود (05/0>p). در ایمنی کوتاه‌مدت، شمار هموسیت­ها در زنبور­هایی که از شربت حاوی 20 سی‌سی عصاره استفاده کردند نسبت به دیگر گروه­ها بیشتر و در زنبور­هایی که از شربت شکر خالص استفاده کردند کمتر بود (05/0>p). در ایمنی بلندمدت نیز شمار هموسیت­ها در زنبور­هایی که شربت شکر با 30 سی‌سی عصاره را دریافت کردند بیشتر و آن­هایی که شریت شکر خالص دریافت کردند کمتر بود (05/0>p). بر پایۀ نتایج به‌دست‌آمده استفاده از این عصاره سمانة ایمنی زنبور­عسل را بهبود می­بخشد.