تأثیر کاهش پروتئین قابل سوخت‌وساز همراه با افزودن لیزین و متیونین محافظت‌شده شکمبه‌ای بر عملکرد میش‌های آبستن افشاری
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
540.3کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر کاهش پروتئین قابل سوخت‌وساز (متابولیسم) همراه با افزایش لیزین و متیونین محافظت‌شدۀ شکمبه‌ای در پنج هفتۀ آخر آبستنی بر عملکرد و فراسنجه‌های خونی میش‌های افشاری و بره‌ها بود. 25 رأس میش یک‌بار زایش در قالب طرح کامل تصادفی نامتعادل با جیره‌های غذایی محتوای پروتئین قابل سوخت‌وساز کم همراه با لیزین و متیونین محافظت‌شدۀ شکمبه‌ای (LMP+LMRP) و زیاد (HMP) به ترتیب 20 درصد کمتر و معادل توصیۀ NRC (2007) تغذیه شدند. نتایج نشان داد که مادۀ خشک مصرفی، وزن بدن میش در پایان دورۀ آبستنی، تغییرات وزن بدن از آغاز آزمایش تا هنگام زایش، وزن بدن بیست روز پس از زایش تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). تغییر کاهشی وزن بدن در هنگام زایش در تیمار HMP نسبت به LMP+LMRP بیشتر و به معنی‌دار بودن نزدیک (10/0P
کلید واژگان
آبستنیایمنی
اسیدآمینه
پروتئین قابل سوخت‌وساز
گوسفند
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2016-05-211395-03-01
ناشر
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری، گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه زنجاناستاد، گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه زنجان
استاد، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
استادیار بخش تحقیقات تغذیه و فیزیولوژی مؤسسۀ تحقیقات علوم دامی کشور
استادیار، گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه زنجان
شاپا
2008-47732423-7949
