تأثیر سطوح مختلف انرژی بر عملکرد، اجزای لاشه و برخی فراسنجه‌های خونی در جوجه‌های گوشتی نر سویۀ آرین در شرایط القای آسیت

Abstract

<strong>در این آزمایش با استفاده از طرح بلوک­های کامل تصادفی تأثیر سه سطح انرژی در چهار تکرار شامل؛ 1-سطح انرژی جیره برابر راهنمای سویۀ آرین، 2-کاهش سطح انرژی جیره به میزان 100 کیلوکالری در دورۀ آغازین و 150 کیلوکالری در دورۀ رشد و پایانی نسبت به راهنمای سویۀ آرین، 3- کاهش سطح انرژی جیره به میزان 200 کیلوکالری در دورۀ آغازین و 300 کیلوکالری در دورۀ رشد و پایانی نسبت به راهنمای سویۀ</strong> <strong>آرین بر عملکرد و پیشگیری از عارضۀ آسیت 60 قطعه جوجۀ گوشتی نر در طول شش هفته بررسی شد. در طول آزمایش وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، درصد تلفات و شاخص تولید تعیین شد. در 35 روزگی هماتوکریت و فراسنجه­های خونی اندازه­گیری شد. در پایان آزمایش ویژگی­های لاشه و نسبت بطن راست به کل بطن تعیین و مقایسه شد. کاهش سطح انرژی جیره افزایش وزن بدن و مصرف خوراک را افزایش داد (05/0></strong>P<strong>). هزینۀ خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن با کاهش سطح انرژی جیره کاهش یافت (05/0></strong>P<strong>). کاهش انرژی جیره مقادیر هموگلوبین، و هماتوکریت را کاهش داد (05/0></strong>P<strong>) و سطح کورتیکواسترون افزایش یافت (05/0></strong>P<strong>). هورمون </strong>T3<strong> تحت تأثیر کاهش انرژی جیره قرار نگرفت ولی </strong>T4<strong> با کاهش سطح انرژی جیره افزایش یافت (05/0></strong>P<strong>) و همچنین نسبت </strong>T3<strong> به </strong>T4<strong> با کاهش سطح انرژی جیره کاهش یافت (05/0></strong>P<strong>). با توجه به نتایج کاهش سطح انرژی جیره به‌صورت تیمار شمارۀ 2 (یادشده در بالا) از لحاظ عملکرد و شاخص</strong><strong>‌</strong><strong>های مرتبط به آسیت بهتر از دو گروه دیگر بود.</strong>