اثر پیش تیمارهای اسمزی و فراصوت بر کیفیت فرایند خشک کردن ورقه‌های توت‌فرنگی به روش خشک‌کنی هوا داغ

Abstract

خشک کردن یکی از گسترده­ترین روش­های مورد استفاده برای نگهداری میوه­ها و سبزی­ها می‌باشد. در فرآیند خشک کردن، به منظور رسیدن به یک فعالیت آبی نهایی، درصد آب ماده­ی غذایی کاهش می­یابد. این عمل پایداری میکروبی محصول را تضمین کرده و تغییرات فیزیکی و شیمیایی را به حداقل می­رساند. در این مطالعه اثر پیش تیمار اسمزی و فراصوت بر توت‌فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. توت‌فرنگی­ بعد از برش، در محلول اسمزی ساکارز با غلظت 60 درصد و همچنین آب مقطر غوطه‌ور شدند. در ادامه یک نمونه در محلول ساکارز تحت فرآیند فراصوت (UOD)، یک نمونه در محلول ساکارز بدون فراصوت (OD) و یک نمونه محلول در آب مقطر با فراصوت (UDW) پس از طی مدت زمان­های 10، 20 و 30 دقیقه در آون با دمای 60 درجه سیلسیوس برای تکمیل فرآیند خشک شدن قرار گرفتند. سپس تأثیر پیش تیمار اسمزی و فراصوت بر میزان از دست دادن آب، جذب مواد جامد محلول، کاهش وزن، جذب مجدد آب، درصد چروکیدگی، بافت، شاخص رنگ ^*b ^*a ^*L و مقبولیت حسی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که پیش فرایند اسمزی-فراصوت سبب افزایش جذب مواد جامد محلول، از دست دادن آب، کاهش وزن و بافت نمونه می­شود. همچنین درصد چروکیدگی (تا 44/21 درصد) و شاخص قرمزی و زردی در طی زمان فراصوت کاهش یافتند. نمونه‌های پیش تیمار دیده اسمزی از نظر طعم، رنگ، بافت و پذیرش کلی مقبولیت بیشتری در بین مصرف کننده‌ها داشتند. با اعمال انواع پیش تیمارها، کل زمان خشک شدن به میزان 5 الی 25 درصد کاهش می­یابد. در این میان خشک کردن با پیش تیمار اسمزی_فراصوت از نظر زمان مقرون به صرفه­تر است.