بهینه‌سازی تولید و اصلاح خصوصیات سطحی غشاء نانوفیبری پلی‌سولفون ابگریز

Abstract

هدف از تحقیق حاضر، مدل­سازی و بهینه­سازی پارامترهای دستگاه الکتروریسی برای تولید غشاء نانوالیافی با کاربرد در سیستم­های غشایی از پلیمر پلی­سولفون (PSF) با استفاده از روش سطح پاسخ می­باشد. برای این منظور، تاثیر ولتاژ (18-12 کیلو ولت)، سرعت جریان محلول پلیمری (6/0–3/0 میلی­لیتر در ساعت) و فاصله بین سوزن و جمع کننده (5/17-5/10 سانتی­متر) و اثر سورفکتانت غیر یونی Triton x-100 (TR-100) بر مورفولوژی و ساختار غشاء نانوالیافی مورد بررسی قرار گرفت. شرایط بهینه برای تولید نانوالیاف به این صورت می­باشد: ولتاژ اعمال شده 31/16 کیلوولت، سرعت جریان محلول پلیمری 39/0 میلی­لیتر در ساعت و فاصله الکتروریسی 45/15 سانتی­متر. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) نشان داد با افزودن سورفکتانت، قطر نانوالیاف حدود 20 درصد کاهش یافته و خواص مورفولوژیکی نانوالیاف بهبود یافته و نانوالیاف یکدست و همگن تولید گردیده است. زاویه تماس غشاءهای نانوالیافی مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج بیانگر آبگریز بودن هر دو غشاء (PSF و PSF/TR-100) می­باشد.