بررسی ادراک دانشجویان فنی ـ مهندسی از کیفیت تدریس و تأثیر آن بر انتخاب رویکرد یادگیری (مطالعۀ موردی: دانشگاه تهران)

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ادراک دانشجویان فنی ـ مهندسی از کیفیت تدریس بر انتخاب رویکرد یادگیری است. به‌این‌منظوراز بین تمام دانشجویان دانشکده‌های فنی دانشگاه تهران نمونه350نفر(200 مرد و 150 زن) به روش تصادفی انتخاب شدند و به مقیاس 36 پرسشی ادراک از کیفیت تدریس (تیلور و فیشر و فریزر، 1996) و همچنین فرم کوتاه رویکردها و مهارتهای مطالعه و یادگیری (انتویسل و رامسدن، 2000) پاسخ دادند. برای تجزیه‌وتحلیل نتایج از آزمونهای همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان بهره برده شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها در آزمون همبستگی نشان داد که رابطۀ مؤلفه‌های ارتباط فردی، تفکر تأملی، تعامل کلاسی با یادگیری عمیق و یادگیری راهبردی مثبت و معنادار اما با یادگیری سطحی منفی و معنادار است. رابطۀ حمایت و رهبری با یادگیری عمیق مثبت اما با یادگیری راهبردی منفی و معنادار است. همدلی نیز رابطۀ منفی و معناداری با یادگیری سطحی دارد. همچنین نتیجۀ آزمون رگرسیون همزمان نشان داد که مؤلفه‌های ادراک از کیفیت تدریس به ترتیب 27 ، 34 و 21 درصد از واریانس رویکردهای یادگیری عمیق، راهبردی، و سطحی را تبیین می‌کند.