چهارچوب مفهومی مؤلفه های آموزشی فناوری تولید الکترونیکی جهت آموزش مهندسان با بهره گیری از مدل‌سازی معادلات ساختاری

Abstract

در طول سه دهه گذشته آموزش فنی و مهندسی در کشورهای درحال­توسعه رشد زیادی داشته و تمرکز آموزش­های مهندسی در این کشورها بر پایه تدریس مبانی فناوری­های نوین بوده است<strong>.</strong> هدف از انجام این پژوهش تدوین چهارچوبی برای تبیین مؤلفه­های آموزشی فناوری تولید الکترونیکی جهت آموزش مهندسان است<strong>.</strong> این پژوهش با استفاده از روش تحقیق آمیخته و در سه مرحله صورت پذیرفته است<strong>.</strong> ابتدا از روش هفت مرحله­ای فراترکیب باروسو و سندلوسکی جهت تدوین چهارچوب مفهومی اولیه تحقیق استفاده شده است. در مرحله دوم با انجام مصاحبه­های نیمه­ساختاریافته با خبرگان دانشی چهارچوب تکمیلی تحقیق حاصل شده و در مرحله سوم به­منظور اعتبار­سنجی کمّی چهارچوب پیشنهادی از آزمون­های مختلف آماری و روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده است. همچنین برای بررسی صحت و سقم فرضیات و آزمون چهارچوب پیشنهادی از مدل­سازی معادلات ساختاری و از روش تحلیل مسیر در نرم­افزار SmartPLS3 استفاده شده است. نتایج تحلیل نشان­دهنده برازندگی مناسب چهارچوب مفهومی پژوهش بود. بدین ترتیب الگوی نهایی تبیین مؤلفه­های آموزشی فناوری تولید الکترونیکی برای آموزش مهندسان با دو مؤلفه اصلی آموزش­های مدیریتی و آموزش­های فناوری و با هشت زیرمؤلفه: سیستم مدیریت الکترونیکی، مدیریت زنجیره تأمین الکترونیکی، مدیریت ارتباط با مشتریان، فناوری­های پیشرفته تولید، فناوری­های نوین ارتباطی، فناوری نگهداری و تعمیرات الکترونیکی، فناوری عیب یابی الکترونیکی و فناوری داد­و­ستد الکترونیکی مورد تأیید نهایی قرار گرفت.