عناصر نظام آموزش استاد ـ شاگردی مدلی برای بهسازی نظام آموزش مهندسی

Abstract

آموزش استاد ـ شاگردی قدیمی ترین روش آموزش فنی و حرفه ای است. عناصر مؤثر در این نظام نظیر هدف، سن و شرایط آموزشگیر، رابطه استاد ـ شاگرد، نحوه آزمون و روش استاد شدن شاگرد مورد مطالعه قرار می گیرند. هرچند این روش برای کاربرد در دوران کنونی محدودیت های بسیاری دارد، ولی شناسایی و تحلیل عناصر آن و به ویژه هدف های اشتغالی و ارتباطی آن می تواند برای آموزش مهندسی بازسازی شود. در نتیجه گیری، محدودیت ها و ویژگی های این نوع آموزش مورد بررسی قرار گرفته است.