تاثیر آرایشهای مختلف کشت مخلوط یونجهیکساله (Medicago scutellata) و جو بهاره(Hordeum vulgare) بر عملکرد ماده خشک و برخی ویژگیهای کیفی علوفه و سیلو

Abstract

به منظور تعیین مناسبترین ترکیب کشت مخلوط یونجه یکساله با جو بهاره از نظر عملکرد ماده خشک، کیفیت علوفه و سیلو آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه آموزشی-پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال زراعی 1389-1388 در شرایط فاریاب اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل آرایشهای مختلف کشت مخلوط به صورت جایگزینی شامل یونجه1:1جو، یونجه2:2جو، یونجه4:4جو، یونجه6:6جو، یونجه6:2جو، یونجه4:2جو، یونجه2:4جو،یونجه2:6جو وافزایشی شامل یونجه20%:100%جو،یونجه40%:100%جو، یونجه100%:40%جو، یونجه100%:20%جوبه همراه تیمارهای کشت خالص یونجه و جو بودند.نتایج نشان داد که عملکرد تجمعی علوفه خشک ، صفات کیفی علوفه (به جز خاکستر) و سیلو تحت تاثیر ترکیبهای مختلف کاشت قرار گرفتند. بیشترین میزان عملکرد تجمعی علوفه خشک (2934 کیلوگرم در هکتار) از آرایش یونجه1:1جو، درصد پروتئین خام علوفه (89/30)، درصد قابلیت هضم علوفه (57/76) و درصد پروتئین سیلو (88/17) مربوط به کشت خالص یونجه و بیشترین درصد قابلیت هضم سیلو (37/31) مربوط به یونجه4:2جو و درصد خاکستر (73/18) از آرایش یونجه6:2جو به دست آمد. با توجه به شاخصهای اندازهگیریشده مربوط به عملکرد علوفه خشک، شامل نسبت برابری زمین برابر 23/1 و ضریب ازدحام نسبی برابر 60/2 میتوان یونجه1:1جو را بهترین تیمار معرفی کرد(232/1 LER=و 60/2RCC=)،و از لحاظ برتری صفات کیفی، کشت خالص یونجه و ترکیبهای حاوی بیشترین درصد یونجه، بهترین ترکیبهاشناخته شدند.