بررسی تأثیر همزیستی¬میکوریزایی بر کاهش اثرات تنش کم آبی، شاخص¬های رشد (Zea mays L.) و عملکرد ذرت

Abstract

تأثیر قارچ­های ­میکوریزای ­آرباسکولار بر کارآیی مصرف آب و شاخص­های فیزیولوژیکی رشد ذرت در سه رژیم آبیاری ­در یک آزمایش مزرعه ای­ مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش بصورت اسپلیت پلات بر پایه بلوک کامل تصادفی ­با سه تکرار انجام شد کرت اصلی ­تنش کم آبی ­در سه سطح FC 100% (بدون تنش آب)، FC 66% (تنش متوسط)، FC 33% (تنش شدید) و کرت فرعی ­شامل قارچ­های­ میکوریزای ­آرباسکولار در سه سطح، شامل دو گونه قارچ میکوریزا <em>Glomus mosseae</em> :M₁ ، M₂: <em>Glomus intraradices</em> و شاهد:M₀ می باشد. نتایج بررسی نشان داد که اثرات متقابل تنش کم آبی و قارچ­های میکوریزا بر روی کارآیی مصرف آب، درصدکلونیزاسیون ریشه ذرت، شاخص برداشت، شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول معنی دار بود. بیشترین کارآیی مصرف آب از کاربرد گونه <em>G. mosseae</em> و شرایط تنش شدید (FC33%) ِو کمترین میزان آن از بوته­های شاهد در شرایط بدون تنشFC) 100%) به ترتیب معادل Kg/m³34/2 و Kg/m³23/1 بدست آمد، نتایج همبستگی بالایی (*865/0r=) بین درصد کلونیزاسیون ریشه وکارآیی مصرف آب در شرایط تنش شدید و همزیستی با قارچ ­های میکوریزا نشان داد.