مطالعه تاثیر زمان پیوند و قطر پیوندک بر موفقیت پیوند در لاریکس (Larix decidua)

Abstract

چرای مفرط دام، قاچاق چوب، آتش سوزی، برداشت بی‌رویه از عوامل تخریب و تغییر مرزهای جنگل به‌ویژه در قسمت فوقانی آن است. کاشت گونه‌های غیر بومی از جمله لاریکس که با اراضی جنگلی ارتفاعی سازگار می باشد به دلیل عدم چرای آن توسط دام و همچنین مصونیت آن به علت داشتن اثرات روانی بر ساکنان جنگل به دلیل ناشناخته بودنش کمک شایانی در اعاده پوشش جنگلی در اراضی تخریب شده ارتفاعی می کند. از آن جایی که بذر مورد نیاز برای تولید نهال در داخل کشور وجود ندارد و خرید آن مستلزم هزینه زیادی می‌باشد، در بخش اجرا برای توسعه جنگل در ارتفاعات، سازمان جنگلها و مراتع کشور در زمینه تامین بذر این درخت با چالشها و تنگناهای زیادی مواجه می‌باشد، به‌طوری‌که استفاده از روش‌هایی که مدت زمان دستیابی به بذر مورد نیاز را در داخل کاهش دهد، الزامی است. درختان پیوند شده نسبت به درختان غیر پیوندی در مدت زمان کوتاه‌تری به بذر می‌روند. احداث باغهای بذر پیوندی با توجه به مدیریت متمرکز امکان دستیابی به بذر فراوان و ارزان قیمت را فراهم می‌آورد. بنابراین بررسی چگونگی حصول موفقیت در پیوند لاریکس با توجه به دو عامل تاریخ مناسب پیوند و قطر پیوندک در این تحقیق مد نظر قرار گرفت. براساس نتایج حاصل تاریخ پیوند و قطر پیوندک در سطح احتمال 1% و اثر متقابل تاریخ پیوند در قطر پیوندک در سطح احتمال 5% معنی‌دار می‌باشند. بنابراین بهترین تاریخ پیوند (اسفند ماه)، بر اساس فعالیت رویشی پایه و پیوندک، زمانی است که جوانه‌های پایه شروع به تورم نموده و جوانه های پیوندک در خواب هستند و بهترین قطر پیوندک بیش از 2 میلیمتر توصیه می‌شود. نتایج این بررسی می‌تواند مورد استفاده کارشناسان بخش اجرا به‌ویژه برای احداث باغ بذر قرار گیرد