بررسی دستیابی به منحنی تعادل در راشستانهای ناهمسال شمال کشور در مازندران

Abstract

یکی از اطلاعات و متغیرهای معرف وضعیت کمی جنگل، توزیع فراوانی (تعداد درختان و رویه زمینی) در طبقات قطری است که در تشریح ساختار و درجنگل شناسی و مدیریت جنگل کاربردهای متعدد دارد. این شاخص برای قضاوت، تعیین نحوه تربیت توده‌های جنگلی و برنامه‌ریزیهای مختلف می‌بایست با حالت تعادل (نرمال)، سنجیده و مورد ارزیابی قرار گیرد. تحقیق انجام شده درهمین راستا، درجنگلهای مازندران (منطقه نکاء ظالمرود) در قالب 6 قطعه نمونه یک هکتاری در مناطقی که خصوصیات ظهور راشستان را در شرایط متفاوت دارا بوده انجام گردیده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که علاوه بر ناهمسالی و ظهور گروهی توده‌های راش، شرط اساسی در ترسیم منحنی تعادل یعنی تعداد پایه کافی در هکتار، به‌ویژه در اولین طبقه قطری (₁₀n)، کمتر از حد مورد نیاز می‌باشد. رویش جاری سالیانه (قطری) در توده‌های مورد مطالعه 7/2 میلیمتر در سال بوده، بنابراین به منظور برداشت هدفمند (استفاده از حداکثر رویش در حداقل زمان) می‌توان با اجرای شیوه تک‌گزینی گروهی‌ در گردشهای اول و دوم، قطر هدف 80 تا 85 سانتیمتر و سطح مقطع تجمعی 21 تا 25 مترمربع در هکتار را در حالت تعادل پیش بینی نمود.