بررسی میزان دقت (کارآیی) روش آماربرداری تصادفی- سیستماتیک با قطعات نمونه یک‌هزارمترمربعی برای برآورد مقدار و توزیع سطح مقطع برابرسینه، حجم و تعداد درخت در طبقات قطری

Abstract

پس از سپری نمودن یک یا دو پریود بیست ساله، بیشتر طرحهای جنگل‌داری، حتی با اجرای دقیق برنامه و دستورات کتابچه طرح با مشکلات فنی و برنامه‌ریزی روبرو شده‌اند. یکی از عوامل مؤثر در ایجاد این مشکلات، نحوه تهیه اطلاعات و فرآیند پردازش داده‌ها می‌باشد. در این تحقیق، فرضیه احتمال وجود تفاوت بین واقعیت جنگل و نتایج آماربرداری با روش تصادفی<em>-</em> سیستماتیک در قطعات نمونه با وسعت یک هزار مترمربع به آزمون گذاشته شده است. به این منظور در بخشی از طرح جنگل‌داری نکا- ظالمرود به وسعت 100 هکتار دو روش آماربرداری صددرصد و قطعات نمونه به مساحت ده آر تحت شبکه تصادفی- سیستماتیک اجرا شدند. برای هر روش میانگین و توزیع حجم سرپا، رویه‌زمینی (سطح مقطع برابر سینه) و تعداد درخت در طبقات قطری محاسبه گردید. مقایسه توزیع‌ها با آزمونهای ویلکاکسون و T جفتی انجام شد. نتایج بدست آمده از روش نمونه‌برداری در جنگل مورد مطالعه، برای گونه‌های هیزمی و ممرز از دقت قابل اعتماد برخوردارند. برای راش و سایر گونه‌های صنعتی به نسبت افزایش میانگین قطری و نیز پراکنش جغرافیایی آنها، به عبارت دیگر فقدان پیوستگی مکانی تیپهای همگن در عرصه جنگل، دقت روش یادشده کاهش می‌یابد. همبستگی رویه زمینی با حجم بسیار قوی است. بنابراین توصیه می‌شود در برنامه ریزیها، رویه‌زمینی به جای متغیر حجم مورد استفاده قرار گیرد. آماربرداری پس از تشریح قطعات و تفکیک تیپها انجام شود و روش آماری طبقه‌بندی تصادفی- سیستماتیک جایگزین روش تصادفی- سیستماتیک گردد.