تعیین تعداد بهینه گروه های اکولوژیک در طبقه بندی پوشش گیاهی (مطالعه موردی: جنگل آموزشی- پژوهشی خیرودکنار نوشهر)

Abstract

این تحقیق در جوامع <em> </em><em>Alno-Fagetum orientalis</em>،<em>Carpino-Fagetum orientalis</em> ،<em>Rusco-Fagetum orientalis</em> و<em><br /> </em><em>Fagetum orientalis</em> بخشهای نم‌خانه، گرازبن و چلیر جنگل آموزشی پژوهشی خیرودکنار نوشهر انجام شده است. هدف از این مقاله تعیین تعداد بهینه گروههای اکولوژیک جوامع راش جنگل منطقه مورد مطالعه با استفاده از روش تجزیه و تحلیل گونه‌های معرف می‌باشد تا در مطالعات بعدی اکولوژیک و تغییرات پوشش گیاهی مورد استفاده قرار گیرد. از روش نمونه‌برداری طبقه‌بندی شده برای انتخاب محل قطعات نمونه استفاده شد و در هر جامعه گیاهی در جهت‌های جغرافیایی مختلف اقدام به انتخاب قطعات نمونه گردید که در مجموع 120 قطعه نمونه از جوامع راش منطقه مورد بررسی برداشت شد. برای برداشت فلورستیک، در قطعات نمونه مربعی شکل به مساحت 400 مترمربع، پوشش گیاهی در اشکوبهای مختلف (درختی، درختچه‌ای و علفی) با استفاده از مقیاسهای براون- بلانکه ثبت گردید. در این بررسی از روش تجزیه و تحلیل خوشه‌ای برای طبقه‌بندی پوشش گیاهی استفاده شد که در آن برای محاسبه ماتریس فاصله‌ها از روش سارنسون و برای ادغام خوشه‌ها از روش بتا انعطاف‌پذیر استفاده می‌شود. برای تعیین تعداد بهینه خوشه‌ها، روش تجزیه و تحلیل گونه‌های معرف به‌همراه آزمون مونت‌کارلو بکار گرفته شد. نتایج نشان داد، در صورتی‌که در طبقه‌بندی پوشش گیاهی جوامع راش منطقه مورد مطالعه حاصل از تجزیه و تحلیل خوشه‌ای، چهار خوشه انتخاب گردد، تعداد گونه‌های معرفی که دارای ارزش معرف معنی‌داری می‌باشند، حداکثر خواهد بود. بنابراین چهار گروه به‌عنوان تعداد بهینه گروههای اکولوژیک جوامع راش منطقه مورد مطالعه تعیین شد.