مقایسه ویژگی‌های مورفولوژیک و کمی درختان راش قطور در دو رویشگاه سیستان گیلان و خیرود مازندران

Abstract

درخت راش بومی جنگلهای شمال ایران (<em>Fagus orientalis</em> Lipsky) جزء با ارزشترین گونه‌های جنگلی محسوب می‌شود. با توجه به این که درختان راش قطور از اهمیت اکولوژیک زیادی برخوردارند و تعداد آنها در جنگلهای تحت مدیریت در حال کاهش است، بنابراین بررسی ویژگی‌های این درختان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و اطلاعات با ارزشی برای آیندگان ارائه می‌نماید. بدین منظور راشستانهای بخش نم‌خانه از جنگل خیرود واقع در نوشهر و طرح سیستان واقع در حوضه 23 استان گیلان مورد مطالعه قرار گرفتند. هدف این مطالعه بررسی خصوصیات مورفولوژیک و اندازه‌ای درختان راش قطورتر از یک متر و مقایسه آنها در این دو رویشگاه می‌باشد. برای این منظور در هر یک از دو رویشگاه، 33 درخت راش قطورتر از یک متر انتخاب و خصوصیات مورفولوژیک و اندازه‌ای آنها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که فراوانی شکل تاج منشعب در رویشگاه خیرود بیشتر از رویشگاه سیستان بود و اختلاف معنی‌داری (1% =α) در دو رویشگاه وجود داشت، اما در مورد فراوانی گره‌های کمانی‌شکل و پیچیدگی تنه اختلاف معنی‌داری در دو رویشگاه بدست نیامد، در حالی‌که درختان مورد بررسی از نظر ارتفاع تاج، ارتفاع درخت (5% =α) و ارتفاع تنه بدون شاخه (1% =α) دارای اختلاف معنی‌داری در دو رویشگاه بودند. بدین صورت که ارتفاع تاج و ارتفاع درخت در رویشگاه خیرود بیشتر از رویشگاه سیستان گیلان بود و ارتفاع تنه بدون شاخه در رویشگاه سیستان بیشتر از رویشگاه خیرود در مازندران بود. ضریب قدکشیدگی درختان در دو رویشگاه اختلاف معنی‌داری را نشان ندادند.