مقایسه رشد کلنهای مختلف صنوبر در جنگلکاریهای جلگه‌ای غرب گیلان

Abstract

بررسی سازگاری و قابلیت تولید چوب در ارقام خارجی صنوبر از دهه چهل در گیلان شروع شد. برخی از ملاحظات و خواهشهای اکولوژیکی در صنوبرها ممکن است آنها را با موفقیت یا عدم موفقیت مواجه سازد. این طرح در مناطق جلگه‌ای صنوبرکاریهای سنواتی غرب گیلان، در چهار منطقه (تکرار) و با سه کلن (تیمار)<em>P. deltoides</em> 79.51، <em>P. deltoides</em> 69.55 و <em>P. euramericana</em> 214، مساحت هر واحد آزمایشی 2000 متر مربع به ابعاد 40 x 50 متر با فاصله کاشت 4 x 3 متر در قالب آماری طرح آزمایش بلوکهای کامل تصادفی به منظور اندازه‌گیری قطر برابر سینه، ارتفاع کل و حجم به اجرا درآمد. نتایج نشان می​دهد که میان کلنهای مختلف صنوبر و محل اجرای طرح (تکرارها) از نظر خصوصیات رویشی اختلاف معنی‌دار وجود دارد. بیشترین رویش حجمی در منطقه طولارود بافت لوم شنی به کلن <em>P. euramericana</em> 214 و در منطقه شاندرمن با بافت لوم رسی شنی به کلن <em>P.</em> 79.51 و در منطقه گیسوم با بافت شنی به کلن <em>P.d</em> 79.51 و در منطقه هفت دغنان با بافت لومی به کلن 69.55 به‌ترتیب با 9/26، 4/25، 2/24 و 5/23 0 مترمکعب در هکتار در سال تعلق داشت. در گروه‌بندی مناطق از نظر رویش حجمی، قطر، ارتفاع و سطح مقطع برابر سینه، به‌ترتیب هفت دغنان و طولارود در گروه نخست قرار گرفتند. و در گروه‌بندی کلن‌ها، کلن <em>P.</em> 79.51 در گروه نخست قرار گرفت؛ و از نظر درجه‌بندی کیفی درختان، بیشترین درصد کیفی به کلن 55/69 در منطقه گیسوم تعلق داشت.