اثر تنک کردن بر رویش جست‌گروه‌های بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) در جنگل‌های استان کرمانشاه

Abstract

از آنجایی‌که در جنگل‌های شاخه‌زاد پتانسیل رویشی کنده بین جست‌های مختلف در یک جست‌گروه تقسیم می‌شود، این پژوهش به‌منظور تعیین پاسخ رویشی جست‌گروه‌های بلوط ایرانی (<em>Quercus brantii</em> Lindl.) به تنک کردن و انتخاب بهترین شدت تنک کردن با توجه به اثر آن بر رویش جست‌گروه‌ها انجام شد. این پژوهش در قالب طرح آماری کامل تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار در جنگل داربادام استان کرمانشاه اجرا شد. تیمارهای مورد استفاده شامل تنک کردن سبک، متوسط و سنگین بود که به‌ترتیب 10، 20 و 30 درصد از سطح مقطع در ارتفاع 0/5 متری جست‌گروه‌ها تنک شدند و تیمار چهارم بدون دخالت به‌عنوان شاهد درنظر گرفته شد. پس از یک دوره پنج‌ساله، با محاسبه رویش قطری، ارتفاعی و سطح تاج جست‌‌گروه‌های باقیمانده در هر تیمار، تأثیر تنک کردن بر رویش آنها بررسی شد. نتایج نشان داد که تنک کردن سنگین، تأثیر معنی‌داری بر افزایش رویش متغیرهای سطح تاج و سطح مقطع جست‌گروه‌ها داشته است، اما در مورد متغیرهای قطر جست‌گروه و ارتفاع جست‌گروه، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. براساس نتایج، بهترین شدت تنک کردن مربوط به تنک کردن سنگین با حذف 30 درصد از سطح مقطع جست‌های یک جست‌گروه بود که می‌تواند در کارهای اجرایی درنظر گرفته شود.