بررسی پراکنش و اکولوژی 36 گونه گیاهی اسانس دار در استان مازندران

Abstract

در این بررسی تعداد 36 گونه گیاهی اسانس‌دار از تیره نعناع در مناطق مختلف استان مازندران از ارتفاع همسطح دریا تا 4000 متری مورد مطالعه قرار گرفتند. عوامل مورد تحقیق در رویشگاه‌های گونه‌ها شامل درصد شیب، جهت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا، نقاط پراکنش، بافت خاک، اقلیم، متوسط بارندگی سالانه، درجه حرارت سالانه، درصد پوشش، بهترین رویشگاه از لحاظ فراوانی و تراکم، نحوه پراکنش، تیپ گیاهی، گیاهان عمده همراه فنولوژی بود.<br /> نتایج نشان داد که برخی از گونه‌ها معرف شرایط خاص محیطی هستند. گونه‌های <em>Leonurus cardiaca</em>,<em> Betonica nivea </em>supsp <em>mazandarana</em>عرف شرایط اقلیمی فراسرد و دامنه‌های برفگیر در ارتفاعات بیش از 3000 متر از سطح دریا و گونه‌های <em>Hymenocrater calycinus</em>, <em>Teucrium chamaedry</em>, <em> Ziziphora teniur</em>, و <em>Eremostachys labiosiformis</em><em> و </em><em>Stachys turcomanica </em><em>Eremostachys macrophylla</em>،‌ معرف شرایط اقلیمی نیمه خشک سرد با بارندگی 350-250 میلی‌متر، گونه‌های <em>Calamintha grandiflora</em> و <em>Stachys persica</em>معرف شرایط اقلیمی مرطوب می‌باشند. بیشترین فراوانی گونه‌های مورد بررسی در اقلیم مدیترانه‌ای سرد می‌باشد. گونه <em>Nepeta saccharata</em>معرف مناطق واریزه‌ای و شیب‌دار، گونه‌های <em>Stachys Setifera</em><em>، </em><em>Marrubium vulgare</em><em>، </em><em>vulgare</em><em>origanum</em>معرف خاکهای به هم خورده و دامنه نورگیر مناطق جنگلی و بیشه‌زارها، گونه‌های<em>Calamintha grandiflora, Nepeta cataria</em> معرف اطراف جویبارها و مناطق مرطوب، گونه<em>Stachys byzanthina</em>معرف دیمزارهای رها شده در مناطق حد واسط جنگل و مرتع و گونه‌های <em>Stachy inflata</em>و <em>Perovskia abrotanoides</em> معرف خاکهای آهکی شور می‌باشند. گونه‌های<em>Teucrium polium, </em><em>، </em><em>Stachy byzanthinas</em> و <em> S</em><em>tachys lavandulifolia</em><em>و</em> <em>Thymus spp</em> دارای بیشترین فراوانی و گونه‌های <em>Betonica nivea </em>subsp mazandarana، <em>Hymenocrater</em><em>.</em><em> Calamintha officinalis</em> ، <em>Eremostachys macrophylla</em> ، <em>Ziziphora tenuior</em>، <em>Nepeta Pungens</em><em>، </em><em>Eremostachys labiosiformis ,Nepeta saccharata </em><em>.، </em><em>Nepteta cataria</em> ،<em> Stachys setifer</em>a دارای کمترین فراوانی می‌باشند.