پیش بینی نشست سطح زمین در تونل کم عمق تونل خط دو متروی کرج

Abstract

<strong>یکی</strong><strong>از</strong><strong>مسائل</strong><strong>مهم</strong><strong>در</strong><strong>تونل­های</strong><strong>مترو</strong><strong>شهری،</strong><strong>تحلیل</strong><strong>پایداری</strong><strong>تونل، پیش­بینی</strong><strong>میزان</strong><strong>نشست سطح زمین</strong><strong>و</strong><strong>تعیین یک ضریب</strong><strong>اطمینان</strong><strong>مناسب است</strong><strong>که</strong><strong>منجر</strong><strong>به</strong><strong>تأمین</strong><strong>پایداری</strong><strong>در</strong><strong>حین</strong><strong>عملیات حفاری</strong><strong>و در</strong><strong>زمان</strong><strong>بهر</strong><strong>ه­برداری</strong><strong>از</strong><strong>سازه</strong><strong>مورد</strong><strong>نظر</strong><strong>می­­شود. در تحقیق</strong><strong>حاضر به</strong><strong>بررسی</strong><strong>میزان</strong><strong>نشست سطح زمین ناشی از حفر</strong><strong>تونل</strong><strong>خط</strong><strong>دو</strong><strong>مترو کرج،</strong><strong>به</strong><strong>روش</strong><strong>عددی تفاضل محدود با استفاده</strong><strong>از نرم­افزار </strong>FLAC 3D<strong> پرداخته شده است. ابتدا با استفاده از داده­های موجود در دو بخش از مسیر تونل که از نظر خصوصیات زمین­شناسی متفاوت بوده­اند، مدل­سازی عددی نشست انجام و نتایج تحلیل با داده­های ابزاربندی مقایسه شد. چون این نتایج قرابت خوبی با نتایج واقعی داشت، میزان نشست سطح زمین در بخشی از مسیر تونل که از لحاظ زمین­شناسی و سازه­های سطحی در حالت بحرانی قرار داشت بررسی شد. این تحلیل نشان داده است که پیش­بینی نشست در ناحیه با خاک مناسب توسط نرم­افزار حدوداً 7/6 میلی­متر و در ناحیه با خاک سست 37 میلی­متر بوده که با نتایج واقعی رفتارنگاری و ابزار دقیق در حین اجرای پروژه همخوانی دارد. همچنین کاهش طول گام حفاری از 75 به 50 سانتی­متر موجب کاهش 10 میلی­متری نشست شده است</strong><strong>.</strong><strong> خسارت ناشی از نشست برای حدود فواصل ایستگاه­ها تحلیل و بررسی شده است. در پایان، آنالیز حساسیت روی نشست سطح زمین برای پارامترهای ژئومکانیکی خاک از قبیل نسبت تنش­های افقی به قائم، زاویه اصطکاک داخلی خاک، چسبندگی خاک، مدول الاستیسیته و نسبت پواسون مورد بررسی قرار گرفته شده است که نتایج نشانگر کاهش میزان نشست با افزایش مقدار این پارامترها است. </strong>