بررسی میدان ویک بر روی عرشه پرواز یک شناور تریماران مبتنی برانحنای بهینه روسازه

Abstract

طراحی عرشه پرواز یکی از کلیدی ترین بخش های اصلی در فرایند طراحی شناورهای نظامی می باشد. وجود سازه جلوی عرشه پرواز از محدودیتهای تاثیرگذار بر روی عملکرد نشست و برخاست هلی کوپتر بر روی عرشه اینگونه شناورها است. وجود آشیانه پرواز و یا هر نوع سازه ای دیگر در جلوی عرشه پرواز سبب ورود جریان آشفته به صفحه عرشه پرواز می گردد لذا طراحان کشتی بایستی شکل روسازه شناور را بگونه ای طراحی نمایند که حداقل جریان آشفته بر روی عرشه پرواز وجود داشته باشد. امروزه از تریماران ها برای استفاده در صنایع نظامی با روسازه های غیر معمول مورد توجه قرار گرفته‌اند. از پیچیده ترین مسائل، زاویه بندی روسازه بوده که علاوه بر رعایت الزامات رادارگریزی، باید بهترین ویک بر روی عرشه پرواز را ایجاد نماید. در ابتدا برای انتخاب صحیح‌ترین مدل پیش‌بینی جریان در جریان مغشوش، مدل‌سازی جریان روی یک پله مورد بررسی قرار گرفت. شش تغییر در هندسه پایه داده شد که این هندسه‌ها در جهت کاهش ناحیه چرخش در منطقه فرود هلیکوپتر با یکدیگر مورد بررسی قرار گرفتند و در انتها بهترین هندسه مبتنی بر جریان ویک بر روی عرشه انتخاب شده است.