ارزیابی حافظه فضایی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک

Abstract

مقدمه: سندرم تخمدان پلی­کیستیک، یک اختلال شایع اندوکرینی در زنان سنین باروری است. این سندرم ممکن است با تأثیر بر عملکرد شناختی، حافظه فضایی زنان مبتلا را مختل کند، لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی حافظه فضایی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی­کیستیک انجام شد.<br /> روش‌کار<em>:</em> این مطالعه توصیفی همبستگی در سال1392 با مشارکت 50 زن مبتلا به سندرم تخمدان پلی­کیستیک و 50 زن غیرمبتلا به این سندرم از بین زنان مراجعه‌کننده به کلینیک­های تخصصی زنان و مامایی شهر تبریز انجام شد. جهت تشخیص سندروم پلی کیستیک از معیار PCO و جهت بررسی حافظه فضایی از آزمون کامپیوتری Spatial Working Memory برای هر فرد استفاده شد. سپس نتایج نمره حافظه فضایی دو گروه در نرم‌افزار SPSS21 با استفاده از آزمون‌های تی مستقل، کی دو و همبستگی پیرسون مورد تجزیه تحلیل و مقایسه قرار گرفتند. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.<br /> یافته‌ها: میانگین نمرات مربوط به آزمون حافظه فضایی در گروه مورد و شاهد برابر 88/0±52/0 و 06/0±39/0 بود. تفاوت عملکرد شناختی بین دو گروه مورد و شاهد در زمینه حافظه فضایی از نظر آماری معنی‌دار بود (0001/0>p) و زنان مبتلا به این سندرم عملکرد بهتری در مقایسه با گروه غیرمبتلا داشتند. همچنین نمرات حافظه فضایی با سن ارتباط معنی‌داری داشت (002/0=p)، اما با سطح تحصیلات (99/0=p) و شاخص توده بدنی (38/0=p) ارتباط معنی‌داری نداشت.<br /> نتیجه‌گیری: بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی­کیستیک حافطه فضایی بهتری داشتند، اما چون این قابلیت از یک فرآیند پاتولوژیک منشأ می­گیرد، مبین بهتر شدن کلی عملکرد شناختی نمی‌باشد، بنابراین پایش همه‌جانبه این بیماران و احتمال ایجاد عوارض بیماری ضرورت پیدا می­کند.