مقایسه شیوع عفونت مایکوپلاسما هومینیس در زنان باردار با و بدون پارگی زودرس پیش از موعد پرده‌های جنینی و ارتباط این عفونت با پارگی زودرس پیش از موعد پرده‌های جنینی

Abstract

مقدمه: پارگی زودرس پیش از موعد پرده‌های جنینی، به عنوان پارگی قبل از شروع انقباض منظم رحم پیش از هفته‌ 37 بارداری تعریف شده است و نشان‌دهنده یک مشکل جدی پری‌ناتال می­باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع کلونیزاسیون دهانه رحم توسط مایکوپلاسما هومینیس در بیماران مبتلا به پارگی زودرس نارس پرده‌های جنینی انجام شد. روش‌کار: این مطالعه موردی شاهدی در سال 97-1396 بر روی 160 زن باردار، در هفته 37-25 بارداری و مبتلا به پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی در مرکز آموزشی درمانی علوی اردبیل انجام گرفت. گروه شاهد نیز شامل 160 زن باردار با حاملگی طبیعی بدون پارگی زودرس غشاهای جنینی بودند. ابتدا سواپ سرویکال برای مایکوپلاسما هومینیس به‌دست آمد و توسط واکنش زنجیره‌ای پلیمر ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار آماریSPSS (نسخه 20) و آزمون‌های تی تست، کای دو و من‌ویتنی انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: مایکوپلاسما هومینیس در 28 بیمار (5/17%) از گروه مورد تشخیص داده شد. در گروه شاهد مایکوپلاسما هومینیس در 10 زن باردار (6/6%) تشخیص داده شد. بر اساس نتایج آزمون نسبت شانس، نسبت شانس عفونت مایکوپلاسما هومینیس در بیماران مبتلا به پارگی زودرس پیش از موعد پرده‌های جنینی، 18/3 برابر بیشتر از زنان باردار بدون پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی بود (8/6-4/1:CI 95%، 18/3=OR) و احتمال ایجاد سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان مادران مبتلا به پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی، 71/3 برابر بیشتر از زنان باردار فاقد پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی بود (12/7-93/1:CI 95%، 71/3=OR). نتیجه‌گیری: بین آلودگی دهانه رحم با مایکوپلاسما هومینیس و پارگی زودرس غشاهای جنینی ارتباط معنی‌داری وجود دارد.