مقایسه اثر دو دوز میزوپروستول واژینال در سقط سه ماهه دوم بارداری

Abstract

مقدمه: سقط‌های سه ماهه دوم 15-10% تمام سقط‌های دنیا را به خود اختصاص می‌دهند و مسئول دو سوم عوارض مرتبط با سقط می‌باشند. برای ختم حاملگی در سه ماهه دوم بارداری، میزوپروستول به‌عنوان یک داروی قوی و مؤثر شناخته می‌شود. تاکنون مطالعات مختلفی در مورد دوز مناسب این دارو انجام شده و نتایج مختلفی به‌دست آمده است، اما هیچ‌گونه توافقی در مورد دوز مناسب‌تر دارو وجود ندارد، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر دو دوز میزوپروستول واژینال جهت سقط سه ماهه دوم انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1392 بر روی 100 زن باردار که جهت سقط سه ماهه دوم به بیمارستان دولتی علی‌بن‌ابیطالب زاهدان مراجعه و بستری شدند، انجام شد. در گروه 1 میزوپروستول واژینال 400 میکروگرم هر 3 ساعت و در گروه دوم میزوپروستول واژینال 600 میکروگرم هر 6 ساعت حداکثر تا 5 دوز واژینال تجویز شد. اطلاعات شامل دوز مصرفی، فاصله زمانی القاء تا ختم و عوارض در پرسشنامه درج گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون‌های آماری کای‌اسکوئر و تی‌مستقل انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در مورد تعداد کل داروی مورد استفاده، در گروه 400 میکروگرم، مقدار داروی مورد استفاده به‌طور معنی‌داری کمتر بود (001/0>p). عوارض و فواصل زمانی القاء تا خروج جنین نیز با دوز 400 میکروگرم پایین‌تر بود، اما از نظر آماری اختلاف معناداری مشاهده نشد (108/0=p). نتیجه‌گیری: هر دو دوز دارویی 400 و 600 میکروگرم دارای قدرت اثر برابر و میزان عوارض مشابه هستند، اما با دوز 400 میکروگرم، نیاز به دوز کلی دارو کمتر بوده و مدت زمان لازم برای دفع جنین نیز کمتر است.