مقایسه‌ دریافت‌های غذایی و شاخص توده بدنی پیش از بارداری، در زنان مبتلا به سقط جنین خودبه‌خودی و زنان با بارداری موفق

Abstract

مقدمه: سقط‌ خودبه‌خودی یا از دست دادن بارداری، به از دست رفتن جنین قبل از هفته بیستم حاملگی اطلاق می‌شود. این احتمال وجود دارد که دریافت­های غذایی با وقوع سقط خودبه‌خودی در ارتباط باشد، لذا مطالعه‌ حاضر با هدف مقایسه­ شاخص توده بدنی و دریافت­های غذایی در زنان مبتلا به سقط خودبه‌خودی و زنان با دوران بارداری موفق انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1395 بر روی 45 زن مبتلا به سقط جنین خودبه‌خودی (مورد) و 112 زن با تولد نوزاد سالم و ترم (شاهد) مراجعه کننده به بیمارستان زنان و زایمان فریده بهبهانی، واقع در شهرستان بهبهان انجام شد.افراد توسط پرسشنامه‌ بسامد خوراک مختصر، در زمینه دریافت­های غذایی بارداری اخیر مورد پرسش قرار گرفتند. وزن پیش از بارداری و قد، با مراجعه به پرونده­های بهداشتی استخراج و شاخص توده بدنی محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون‌های تی مستقل یا من ویتنی و کای دو انجام شد.میزانp کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: زنان مبتلا به سقط خودبه‌خودی به‌طور معنی‌داری وزن و شاخص توده بدنی بالاتری داشتند. در این گروه از زنان نسبت به زنان سالم، مصرف میوه (001/0>p)، سبزی‌های برگ سبز (001/0>p)، شیر و پنیر (001/0>p) به صورت معنی­داری کمتر بود. نتیجه‌گیری: شاخص توده بدنی بالای پیش از بارداری و همچنین رژیم فقیر از میوه، سبزی­های برگ سبز و محصولات لبنی با وقوع سقط‌های خودبه‌خودی مرتبط می­باشد و احتمالاً وقوع آن را افزایش می‌دهد.